'Αβαρις ο Υπερβόρειος

Αναφέρεται σαν γιος του Σεύθη, ιερέα του Απόλλωνα και αν ή καταγωγή του ήταν από τη γη ήταν μάλλον σκυθικής καταγωγής έγινε γνωστός τον 7ο – 6ο αιώνα π.Χ. κατά την διάρκεια της τρίτης Ολυμπιάδας, «Ο μύστης του Υπερβορείου Απόλλωνος, Αβαρις (ή Αβαδης), γιος του Σεύθου (Ηρόδοτος Δ, 36) παρουσιάζεται στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της Τρίτης Ολυμπιάδας ( 768-765 π.α.χ.χ.). Ο Θεός της θεραπευτικής και μαντικής, του ΄δωσε το χάρισμα να κάνει θαύματα, να μαντεύει, να θεραπεύει, να εξαγνίζει και να κατανικάει την πείνα μη χρειαζούμενος τροφή (!). στη διάρκεια μεγάλου λοιμού, περιόδευσε την Ελλάδα πετώντας με το Ιερό ΄Χρυσό Βέλος΄ του Απόλλωνος(΄…τον οίστρο περιέφερε…΄) και θεράπευσε ασθενείς, εξάγνισε πόλεις, δίδαξε τελετουργικά…». («Υπέρ της των Ελλήνων νόσου», Β. Γ. Ρασσιά, Τόμος πρώτος).
Ήταν ιερέας του Απόλλωνα, μάγος, ιατρός, θεουργός και άνθρωπος με υπερφυσικές δυνάμεις, διδάχτηκε – όπως μας μεταφέρει η παράδοση - την μαντική τέχνη από τον Απόλλωνα. Από αυτόν πήρε ένα «μαγικό βέλος» με το οποίο διέσχιζε τον ουρανό, μάλιστα ο Ηρόδοτος διηγείται ότι με αυτό έκανε τον γύρο του κόσμου. Ήταν δηλαδή ένα σύγχρονο για την εποχή του, αεροσκάφος! Ο ίδιος συγγραφέας μας λέει ότι ο Άβαρις δεν έτρωγε την τροφή των γήινων ανθρώπων. Τα ταξίδια του Άβαρι αναφέρονται από τον Απολλώνιο, τον Πίνδαρο και τον Ηρόδοτο. Κατά τη διάρκεια μεγάλου λοιμού: «Ο Απόλλωνας επισήμανε στους Έλληνες και στους βαρβάρους που ζητούσαν τη βοήθειά του την ανάγκη της κάθαρσης… Οι Υπερβόρειοι έστειλαν τον Άβαρι, ο οποίος έφτασε πάνω στο ιπτάμενο βέλος του θεού…», («Ανεξήγητο Plus», τεύχος 56, Δεκέμβριος 1989). Ο ρήτορας Λυκούργος βεβαιώνει ότι επισκέφθηκε την Αθήνα και την καθάρισε από λοιμό. Ο Πίνδαρος μάλιστα τον θεωρεί σύγχρονο του Κροίσου. Έργα του είναι: «Απόλλωνος άφιξις εις Υπερβορείους», «Γάμος του Έβρου ποταμού», «Σκυθικοί χρησμοί». Έζησε σε διάφορες εποχές και αυτό μας οδηγεί στο ότι πιθανόν ήταν ένας από τους αρχαίους αρνητές του θανάτου και κατείχε τα μυστικά της αειζωίας. Όταν έφυγε για τελευταία φορά(;), από την Ελλάδα η πορεία του ήταν προς τα δυτικά και φυσικά από τότε εξαφανίσθηκε.