Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Η ιπποκράτεια δίαιτα κατά της γήρανσης




Τον 4ο π.Χ. αιώνα ο Ιπποκράτης δίδασκε μέσα απ’ τον πασίγνωστο αφορισμό του ότι: «Φάρμακό σας ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει φάρμακό σας.» Μετά από χίλια επτακόσια περίπου χρόνια σιγής αρκετοί σύγχρονοι επιστημονικοί φορείς του πλανήτη μας ύστερα από σχετικές μελέτες και πειραματισμούς αναγνώρισαν πρόσφατα, ότι ο Κώος ιατροφιλόσοφος είχε δίκιο. Στο άρθρο αυτό θα δούμε την πορεία των διατροφικών συνηθειών των ανθρώπων απ’ την αρχαία στην σύγχρονη εποχή. Επίσης θα δούμε τις διατροφικές αξίες από αρκετές άγνωστες, παρεξηγημένες και ξεχασμένες κατηγορίες τροφών, εκείνες, που σύμφωνα με τις έρευνες των αρχαίων θεραπευτών και των συγχρόνων επιστημονικών κέντρων, μπορούν να δώσουν στον άνθρωπο την υγεία και την μακροζωία.

Στο «Περί Διαίτης» έργο του (παρ. 2) αναφέρει ο Ιπποκράτης: «Θεωρώ ότι, όποιος πρόκειται να συγγράψει ορθά για την ανθρώπινη διατροφή, πρέπει πρωτίστως να γνωρίζει και να διακρίνει την ανθρώπινη φύση γενικά, να γνωρίζει τα στοιχεία απ’ τα οποία ο άνθρωπος συνετέθη εξ αρχής και να διακρίνει από ποια μέρη ελέγχεται. Αν αγνοεί την αρχική σύνθεση της ζωής, δεν θα καταφέρει να κατανοήσει τι προκαλούν εκείνα τα συστατικά και, αν δεν γνωρίζει, ποια κατάσταση επικρατεί στο σώμα, δεν θα κατορθώσει να συστήσει ωφέλιμη διατροφή για τον άνθρωπο. Εκτός όμως από αυτά ο συγγραφέας πρέπει να γνωρίζει και τον ρόλο που παίζουν όλες οι τροφές και τα ποτά που συνθέτουν την διατροφή μας, ποια δύναμη έχει το καθένα απ’ την φύση, την ανάγκη και την ανθρώπινη επεξεργασία. Πρέπει να γνωρίζει κανείς, πως μπορεί να μειώσει την δύναμη που έχει δώσει η φύση στις ισχυρές ουσίες και πως να προσθέτει με την επεξεργασία δύναμη στις ανίσχυρες, ανάλογα πάντοτε με την περίσταση.» Εδώ βρίσκονται και οι βασικές αρχές και νόμοι της σύγχρονης Ολιστικής Διαιτολογίας, που βασίζονται αφ’ ενός μεν στους γενικούς κανόνες της υγιεινής διατροφής, αφ’ ετέρου δε στην προσωπική ιδιοσυγκρασία του κάθε ανθρώπου ανάλογα με τις τάσεις, την κληρονομικότητα και την παθολογία του.

Τα δημητριακά, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί και οι σπόροι

«Όλα όσα τρώει η πίνει σήμερα ο άνθρωπος είναι φανερά απαλλαγμένα απ’ τους ακραίους και ισχυρούς χυμούς για παράδειγμα ο άρτος σταρένιος η κρίθινος και τα παρόμοια δημητριακά (…). Οι τροφές αυτές, ακόμη κι αν τρώγονται σε αφθονία, δημιουργούν ελαχίστη διαταραχή και φθορά των δυνάμεων του σώματος, αντιθέτως δε συντελούν στην δύναμη, την ανάπτυξη και την θρέψη, επειδή είναι τροφές σωστά συνδυασμένες και δεν περιέχουν τίποτε ακραίο και ισχυρό, παρά αποτελούν απλό, ολοκληρωμένο κι εύπεπτο σύνολο για τον άνθρωπο.» («Περί Αρχαίης Ιητρικής», παρ. 14.)

Με την εξέλιξη των ανθρώπων και την μετάβασή τους από τις σπηλιές στις πόλεις οι διατροφικές τους συνήθειες και ανάγκες άλλαξαν. Η πολιτιστική περίοδος έφερε και την γεωργική επανάσταση. Μεγάλες καλλιέργειες κάλυπταν πλέον τις ανάγκες των πόλεων και η γεωργία αποτελούσε το ύψιστο αγαθό του πολιτισμού. Τα δημητριακά, οι καρποί της θεάς Γαίας-Δήμητρας, αποτέλεσαν την βάση της διατροφής του homo-χωμάτινου ανθρώπου, που τον διαμόρφωσαν σε έλλογο-πολιτισμένο ον. Ο ένζυμος άρτος-ψωμί (με προζύμι) ήταν γνωστός στους αρχαίους Έλληνες τουλάχιστον απ’ τις αρχές της 5ης π.Χ. χιλιετίας και εθεωρείτο μαζί με τους άλλους καρπούς ιερό δώρο της θεάς Δήμητρας προς τους ανθρώπους. Κατά την Μινωική, την Μυκηναϊκή και την Κλασική περίοδο τα δημητριακά αποτέλεσαν την βάση της διατροφής των Πελασγών ολόκληρης της Μεσογείου.

Η καλλιέργεια των δημητριακών με τον μύθο της ελεύσεως της θεάς Δήμητρας στην Ελευσίνα και του μυθικού βασιλέως Νεοπτόλεμου, που διέδωσε την τέχνη της καλλιέργειας σε όλο τον πλανήτη, χάνεται ακόμη βαθύτερα στον χρόνο και στις απαρχές του μεγάλου παγκόσμιου πολιτισμού του Διός και των Ολυμπίων και δείχνει την αξία που έδιδαν οι άνθρωποι εκείνης της εποχής στα δημητριακά. Ήταν η βάση της διατροφής της Χρυσής Εποχής των ανθρώπων, όπως μας λέει ο Ησίοδος στο έργο του «Έργα και Ημέραι» και η βασική τροφή των Πυθαγορείων: «Για το γεύμα τους (οι Πυθαγόρειοι) χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά άρτο και μέλι» (Ιάμβλιχος, «Περί Πυθαγορικού Βίου», παρ. 97).

Η πανάρχαια λέξη σίτισις-σιτίζομαι, που σημαίνει τρώγω-τρέφομαι, βασίζεται στον σίτο. Τα λαγάνια η μακαρόνια (λάγανον = λεπτό φύλλο ζυμαρικού: Λεξικό Σκαρλάτου Βυζαντίου) κατά την παλαιά ονομασία τους είναι ελληνική ανακάλυψη από τους Πελασγούς της Μεγάλης Ελλάδος. Οι Ρωμαίοι μετά την κατάκτηση της Σικελίας (και οι Ιταλοί σήμερα) έκαναν τα λαγάνια-μακαρόνια εθνικό τους φαγητό.

Όσο πιο άσπρα και επεξεργασμένα είναι τα δημητριακά και το ψωμί που τρώμε, τόσο λιγότερη είναι η ζωοποιητική τους δύναμη και η θρεπτική τους αξία. Μάλιστα με τον χημικό τρόπο που σήμερα επεξεργάζονται και παράγονται απ’ τις βιομηχανίες τροφίμων αποτελούν κίνδυνο για την δημόσια υγεία. Τα λευκά άλευρα δεν περιέχουν τίποτε άλλο εκτός από άμυλο, που προέρχεται απ’ το κέντρο του σπόρου, που είναι περιοχή πολύ φτωχή σε ηλιακή ενέργεια και θρεπτικά συστατικά. Η αγνή διαδικασία της ολικής αλέσεως, της ζυμώσεως και του σωστού ψησίματος αποτελούν τις προσπάθειες του αρχαίου ανθρώπου να συνδυάσει το εύπεπτο με το νόστιμο και το υγιεινό.

Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Νικ. Πλάτωνα ο μύθος των τριών αδερφών Ελαΐδος, Σπερμούς, Οινούς, που τα ονόματά τους συνδέθηκαν με τα τρία βασικά προϊόντα του ελληνικού χώρου (λάδι, σιτάρι, κρασί), αρχίζει από τη Μινωική Κρήτη. Η Ελαΐς, η Σπερμώ και η Οινώ ήταν κόρες του Άνιου και εκείνος με τη σειρά του ήταν παιδί του Διονύσου και της Αριάδνης. Όταν οι απόγονοι του Μίνωα πήγαν να διοικήσουν διάφορα νησιά η και περιοχές του αιγαιακού χώρου, ο Άνιος πήγε στο ιερό νησί, τη Δήλο. Παντρεύτηκε τη Δωρίππη και απέκτησε τρεις κόρες, που τις είπαν Οινοτρόπους η Οινοφόρους. Σ` αυτές ο παππούς τους ο Διόνυσος έδωσε ένα μοναδικό χάρισμα: «ποιείν εκ γης έλαιον, σίτον και οίνον». Οι Οινοτρόποι παρείχαν άφθονους καρπούς και τροφές σ’ όσους έφταναν για να ζητήσουν χρησμό στο μαντείο της Δήλου. Ο μύθος μας λέει ότι οι Αχαιοί, όταν άρχισαν την εκστρατεία τους εναντίον της Τροίας, πέρασαν από τη Δήλο. Ο Άνιος, που ήξερε να προλέγει το μέλλον, τους είπε ότι ο πόλεμος που σκόπευαν να ξεκινήσουν θα κρατούσε δέκα χρόνια. Για να μην ταλαιπωρούνται λοιπόν, τους πρότεινε να μείνουν εννιά χρόνια κοντά του και τον δέκατο να πολεμήσουν με τους Τρώες, μια και τότε θα έπεφτε η Τροία. Κι όσο για τη διατροφή τους δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Θα την ανελάμβαναν οι τρεις κόρες του. Η Σπερμώ θα πρόσφερε άφθονους καρπούς (δημητριακά), η Ελαΐς όσο λάδι θα ήθελαν και η Οινώ θα τους τροφοδοτούσε με κρασί. Οι Αχαιοί αρνήθηκαν και συνέχισαν το ταξίδι τους. Η περιπέτεια των Οινοτρόπων άρχισε, όταν αργότερα, μετά από χρόνια, οι Αχαιοί αποφάσισαν να τις πάρουν κοντά τους. Άλλοι λένε ότι αρνήθηκαν να πάνε κι άλλοι ότι τις πήραν μαζί τους. Πάντως κινδύνεψαν να θανατωθούν και τις προστάτεψε ο παππούς τους Διόνυσος. Ο Οβίδιος μάλιστα έγραψε, πως ο Διόνυσος μεταμόρφωσε τις τρεις κοπέλες σε περιστέρια. (Στην εικόνα γλυπτό, που απεικονίζει τον μυθικό βασιλιά της Δήλου Άνιο.)

«Συμπεραίνω λοιπόν ότι ο παλαιότερος άνθρωπος αναζήτησε τροφή, που να εναρμονίζεται καλύτερα με τον οργανισμό του κι έφθασε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα. Επεξεργάσθηκε το σιτάρι, το μούσκεψε, το ξεφλούδισε, το άλεσε, το κοσκίνισε, το ζύμωσε, το έψησε κι έφτιαξε άρτο, παρομοίως έκανε και με το κριθάρι. Πειραματίσθηκε με τις τροφές, τις έβρασε, τις έψησε, τις ανακάτεψε, συνδύασε τα ισχυρά και αμιγή συστατικά με τα ασθενέστερα, ώστε να τα προσαρμόσει στον ανθρώπινο οργανισμό, πάντοτε με γνώμονα την σκέψη, ότι οι βαριές τροφές, που δεν μπορούσαν ν’ αφομοιωθούν απ’ τον οργανισμό, προκαλούσαν πόνο, αρρώστια και θάνατο, ενώ οι άλλες συντελούσαν στην θρέψη, την ανάπτυξη και την υγεία του.» (Ιπποκράτης, «Περί Αρχαίης Ιητρικής», παρ. 14.)

Τα παρεξηγημένα δημητριακά ολικής αλέσεως-πιτυρούχα όπως το σιτάρι, το κριθάρι, η σίκαλη, η βρώμη, το καλαμπόκι, ο αμάρανθος (ο ιερός καρπός των Τολτέκων, των Μάγιας και των Ίνκας), το ρύζι, που απετέλεσε για πολλές χιλιετίες την διατροφική βάση των πολιτισμών της Ανατολικής Ασίας και τα παράγωγά τους μούσλι, ψωμί, πίττες, ζυμαρικά, γλυκίσματα, πρέπει ν’ αντικαταστήσουν τα επικίνδυνα για την δημόσια υγεία λευκά και χημικώς επεξεργασμένα δημητριακά και ν’ αποτελέσουν ξανά την θεμελιακή τροφή του σύγχρονου ανθρώπου.

Το κεχρί είναι ένα είδος δημητριακού πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, ενώ οι πρωτεΐνες του περιέχουν όλα τ’ αμινοξέα. Ο Πυθαγόρας το πρότεινε στους μαθητές του ως την ιδανική τροφή: «θεωρούσε ότι το κεχρί ήταν το καταλληλότερο είδος για την τροφή τους» (Ιάμβλιχος «Περί Πυθαγορικού Βίου» παρ. 106). Τα δημητριακά περιέχουν σύνθετους υδατάνθρακες και πρωτεΐνες υψηλής ποιότητος (12%-14% τα δημητριακά, 16% το ρύζι και 18% το κεχρί), ελάχιστα αλλά ωφέλιμα λιπίδια και άφθονες φυτικές ίνες, ενώ είναι πλούσια σε βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Οι σύγχρονες πρωτεϊνικές δίαιτες (Δίαιτα Άτκινς, Διατροφική Ζώνη, Δίαιτα των Τύπων του Αίματος κ.α.) τα έχουν εξοβελίσει απ’ τα διαιτολόγια των ανθρώπων ως παχυντικά, ανεπαρκή και επικίνδυνα για την υγεία. Όμως τ’ αποτελέσματα των «διαιτολογίων της μόδας» είναι τραγικά, αφού έχουν δημιουργήσει τεράστια προβλήματα παχυσαρκίας και νοσηρότητας στον Δυτικό κυρίως κόσμο.

Τα όσπρια είναι άλλη μία σπουδαία μα και παρεξηγημένη κατηγορία τροφών, που ξανακερδίζει το χαμένο έδαφος ανάμεσα στα σύγχρονα διαιτολόγια. Τα όσπρια (οι φακές, η φάβα, τα φασόλια, τα ρεβίθια) είναι τροφές πλούσιες σε φυτικές πρωτεΐνες, σύνθετους υδατάνθρακες υψηλής ποιότητας, άφθονες φυτικές ίνες και λίγα ωφέλιμα λιπαρά. Περιέχουν πολλών ειδών βιταμίνες (ακόμη και την Β12), τα ιχνοστοιχεία και τα πολλά μεταλλικά άλατα που ζητά ο ανθρώπινος οργανισμός. Απ’ τα όσπρια λείπουν δύο βασικά αμινοξέα, για ν’ απορροφηθεί ολοκληρωτικά η πρωτεΐνη τους απ’ τον οργανισμό. Όμως, αν συνδυαστούν στο γεύμα με κάποιο δημητριακό (ρύζι ολικής, καλαμπόκι, ψωμί ολικής), μετατρέπονται σε ένα σπουδαίο και ολοκληρωμένο γεύμα. Τα όσπρια κατατάσσονται στις θεραπευτικές τροφές, αφού η κατανάλωσή τους μειώνει την χοληστερίνη στο αίμα και, πιθανόν, προστατεύει απ’ τον καρκίνο, την καρδιά και το κυκλοφορικό, βοηθά τους διαβητικούς στην μείωση των επιπέδων των σακχάρων στο αίμα τους, επιβραδύνει την γήρανση κ.α.

Οι ξηροί καρποί είναι η πιο παρεξηγημένη τροφή απ’ όλες τις φυτικές τροφές. Όλοι σήμερα υποστηρίζουμε, ότι οι θαυματουργοί αυτοί καρποί παχαίνουν, γι’ αυτό δεν πρέπει να τους τρώμε. Κατ’ αυτόν τον τρόπο απουσιάζουν απ’ όλα τα σύγχρονα διαιτολόγια. Οι πρόγονοί μας είχαν τους ξηρούς καρπούς ως βασική τους τροφή. Στην «Πολιτεία» ο Πλάτων θεωρεί τα καρύδια και τ’ αμύγδαλα ως βάση της τροφής των πολιτών της ιδανικής πολιτείας. Οι ξηροί καρποί αποτελούσαν βασική τροφή των φιλοσόφων. Εκτός των σπουδαίων συστατικών τους (πρωτεΐνες-υδατάνθρακες υψηλής ποιότητος και όλες σχεδόν τις απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα) περιέχουν και τα λεγόμενα ωφέλιμα αντιγηραντικά λιπίδια Ω3-Ω6.

Τα αμύγδαλα περιέχουν 50% περισσότερο ασβέστιο απ’ όλα τα είδη γαλακτοκομικών προϊόντων και 200% περισσότερο σίδηρο απ’ ό,τι τα κρεατικά. Είναι επίσης πλούσια σε ψευδάργυρο, σελήνιο και κάλλιο. Το αμυγδαλόγαλα είναι ένα πολύ θρεπτικό και εύπεπτο φυτικό γάλα, που περιέχει 50% περισσότερο ασβέστιο απ’ τα ζωικά γάλατα με μεγαλύτερη απορρόφηση και καθόλου τοξίνες. Παρομοίως συμβαίνει και με τα καρύδια, φουντούκια, φιστίκια (κάσιους, βραζιλιάνικα, Αιγίνης, αφρικάνικα). Οι ξηροί καρποί πρέπει να τρώγονται ωμοί με φρούτα φρέσκα η ξερά, με σαλάτα η με δημητριακά (μούσλι) και όχι ψημένοι, αλατισμένοι συνοδεία αλκοολούχων ποτών η μετά το γεύμα.

Η ωμοφαγία ήταν ένα απ’ τα βασικά μυστικά της μακροζωίας των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων. Οι ωμές ζωντανές τροφές (όσες τρώγονται κατ’ αυτόν τον τρόπο), πέρα απ’ τα υλικά συστατικά που γνωρίζουμε, δίνουν στον οργανισμό την απαραίτητη ζωτική ενέργεια. Ο λέων αλλά και όλα τα σαρκοφάγα ζώα, όταν κατασπαράσσουν τα θύματά τους, το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να τους ρουφούν το αίμα και να τους τρώνε τα ζωτικά όργανα, διότι μέσα σ’ αυτά ρέει η ζωτική ενέργεια. Ας προσέξουμε εδώ ότι οι ύαινες και οι γύπες, που τρώνε τα υπόλοιπα νεκρά μέλη στα οποία η ζωτική ενέργεια έχει εξαφανιστεί, είναι τα πιο άσχημα και άρρωστα ζώα στην φύση. Αυτό, διότι έχουν βολευτεί-προσαρμοσθεί σχεδόν αποκλειστικά στην πτωματοφαγία εδώ και χιλιάδες χρόνια. Επομένως η κρεοφαγία πρέπει να γίνεται με μέτρο.

«Οι τροφές πρέπει να παρασκευάζονται με σουσάμι, με σπόρους κι άλλους παρόμοιους καρπούς. Αν κι αυτές οι τροφές είναι λιπαρές, δεν πειράζει, διότι μπορεί κανείς να χορτάσει τρώγοντας λίγο.» («Περί Διαίτης Υγιεινής», παρ. 4.)

Οι σπόροι αλεσμένοι και μη (κολοκυθόσπορος, λιναρόσπορος, ηλιόσπορος, σουσάμι, άλφα-άλφα κ.α.) είναι οι πιο άγνωστες και ξεχασμένες τροφές του σύγχρονου διαιτολογίου μας. Όπως μας λέει κι ο Ιπποκράτης, δεν παχαίνουν, διότι δεν μπορούμε να φάμε πολλούς. Περιέχουν σε άφθονες ποσότητες τ’ απαραίτητα για τον οργανισμό Ω3-Ω6 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα και κάποιες ωφέλιμες ουσίες, που λέγονται λιγνίνες και που μπορούν ακόμη και να αναστείλουν διάφορες βαριές εκφυλιστικές αρρώστιες, όπως ο καρκίνος, τα εγκεφαλικά και οι καρδιοπάθειες. Είναι πλούσιοι σε βιταμίνες A, C, D, K, E, όλο το σύμπλεγμα των Β και την Β12, καθώς και όλα τα μεταλλικά στοιχεία. Είναι πλούσιοι σε πρωτεΐνες (30%-35%), χλωροφύλλη, άλφα και βήτα καροτίνη, βιοφλαβονοειδή, τρυπτοφάνη, ισοφλαβόνες, αλκαλοειδή και στερόλες.

Οι ουσίες αυτές είναι τόσο απαραίτητες στην ομαλή λειτουργία του οργανισμού, όσο και το νερό που πίνουμε. Ειδική μνεία θα πρέπει να κάνουμε στο ταχίνι ολικής αλέσεως και στο παστέλι, που αποτελούσαν απ’ την αρχαιότητα την βασική τροφή των Ελλήνων και Ρωμαίων πολεμιστών, των αθλητών και των ολυμπιονικών. Το ταχίνι ολικής με μέλι αλειμμένο σε ψωμί ολικής με λίγες σταφίδες και κανέλλα αποτελούν ένα τέλειο και νόστιμο πρωινό γεύμα. Το παστέλι σε διάφορες τελετές (γάμους, ονοματοθεσίες) αποτελούσε το σύμβολο της γονιμότητας.

Η ελιά, το ελαιόλαδο και ο πολτός των φύλλων της

«Η τροφή δεν είναι τροφή, αν δεν έχει την δύναμή της. Ό,τι δεν είναι τροφή γίνεται τροφή, αν μπορεί να θρέψη.» (Ιπποκράτης, «Περί Τροφής», παρ. 21.)

Η ελαία κατά την Αρχαιότητα αποτελούσε το ιερό δένδρο της θεάς Αθηνάς και σύμβολο θριάμβου, σοφίας, αφθονίας και υγείας, ενώ ο «κλάδος ελαίας» αποτελούσε το ιερό σύμβολο της ειρήνης. Ένα πανάρχαιο ιερό δένδρο ελαίας τεραστίων διαστάσεων δέσποζε μπροστά απ’ τον ναό της Ακροπόλεως. Όποιος έκοβε δένδρο ελιάς τιμωρούνταν με βαριές ποινές απ’ τους νόμους όλων των ελληνικών πόλεων.

Ο καρπός της ελαίας, η ελιά και ο «χρυσός» χυμός του, το ελαιόλαδο, αποτελούν δύο απ’ τις καλύτερες τροφές που μπορεί να τρώει ο άνθρωπος. Περιέχει σε μεγάλες ποσότητες βιταμίνη Α, Ε, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, σελήνιο, χαλκό, φώσφορο, κάλλιο, νάτριο, διάφορες πολυφαινόλες και πολλά ακόμη ιχνοστοιχεία. Το ελαιόλαδο παρουσιάζει αντιγηραντική και θεραπευτική δράση σε πολλών ειδών ασθένειες.

Πολλές μυθολογικές εκδοχές υπάρχουν για την προέλευση της ελιάς στον ελλαδικό χώρο. Έτσι αντιλαμβανόμαστε τη σημασία του δέντρου της ελιάς για τον αρχαίο κόσμο. Ο πολιτισμός που δημιούργησε είναι συνδεδεμένος με τη γεωργία και την παραγωγή αγαθών, όπως το λάδι, το σιτάρι, το κριθάρι και το κρασί. Οι άνθρωποι της εποχής εκείνης, για να εξηγήσουν την παραγωγή όλων αυτών των σημαντικών προϊόντων πίστευαν ότι προέρχονται από τους θεούς, οι οποίοι διαφύλατταν την ευφορία και τη γονιμότητα της γης. Οι θεοί, για να βοηθήσουν τους ανθρώπους τους στέλνουν τις «θεσμοφόρους» θεότητες, οι οποίες δωρίζουν την καλλιέργεια των καρπών και τη θέσπιση των νόμων. Στο δύσκολο αυτό έργο τους οι θεοί, ως ευρέτες αγαθών και πολιτισμού βοηθούνται από μυθικούς ήρωες, ημίθεους όπως ο Ηρακλής, ο Προμηθέας και ο Αρισταίος. Στην αγγειογραφία ο μυθικός βασιλιάς της Αθήνας Κέκροπας, που ήταν μισός άνθρωπος και μισός φίδι και η Αθηνά μπροστά στην ελιά που φύτεψε στο βράχο της Ακρόπολης.

Η άποψη ότι το ελαιόλαδο παχαίνει αποτελεί λαθεμένη αντίληψη. Το αγνό ωμό ελαιόλαδο μεταβολίζεται πολύ εύκολα σε ενέργεια απ’ τον οργανισμό. Το ψήσιμο, το βράσιμο και το τηγάνισμα καταστρέφουν το ελαιόλαδο και το μετατρέπουν σε τοξικό. Εδώ όντως το αποτέλεσμα είναι και η παχυσαρκία.

Τα φύλλα της ελιάς, αλεσμένα με νερό στον ηλεκτρικό πολτοποιητή (μίξερ), αποτελούν ένα ισχυρό φυσικό αντιοξειδωτικό, που μπορεί να θεραπεύσει αρκετές ανίατες ασθένειες που ταλανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο (πάντοτε σε συνδυασμό με την υγιεινή διατροφή). Το ελαιόλαδο και ο πολτός των φύλλων της ελιάς χρησιμοποιούνταν απ’ τους Ασκληπιάδες ιατρούς φυσιοθεραπευτές ως ένα απ’ τα βασικά φυσικά θεραπευτικά μέσα της εποχής. Ο Διοσκουρίδης αναφέρει τουλάχιστον είκοσι διαφορετικές περιπτώσεις ασθενειών, που θεραπεύονται απ’ το ελαιόλαδο και τον πολτό των φύλλων της ελιάς. Ένα ποτήρι χυμού φύλλων της ελιάς ως ρόφημα η ο πολτός τους ωμός ως σάλτσα σε σαλάτες αποτελούν το καλύτερο φυσικό προληπτικό φάρμακο για την υγεία.

Φρούτα και λαχανικά φρέσκα και αποξηραμένα

«Η τροφή για τους νέους πρέπει να είναι εν μέρει επεξεργασμένη, μεταβεβλημένη για τους γέροντες και γι’ αυτούς που βρίσκονται στην ακμή της ηλικίας τους αμετάβλητη» (Ιπποκράτης, «Περί Τροφής», παρ. 41).

Τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά είναι η πιο απαραίτητη τροφή για τον άνθρωπο, διότι, εκτός των σπουδαίων συστατικών που περιέχουν, επειδή τρώγονται ωμά έχουν την τόσο απαραίτητη σε όλους μας ζωτική ενέργεια. Αν θα έπρεπε να διαλέξουμε τα δύο κορυφαία λαχανικά, που βοηθούν περισσότερο απ’ τα υπόλοιπα στην μακροζωία, αυτά είναι το σκόρδο και το κρεμμύδι. Κατά γενική ομολογία των επιστημόνων του πλανήτη τα δύο αυτά συγγενή είδη βολβών είναι σίγουρα μέσα στις δέκα πολυτιμότερες τροφές απ’ όλες όσες υπάρχουν. Όλοι οι αρχαίοι λαοί γνώριζαν τις θεραπευτικές και ζωογονητικές ιδιότητες των δύο θαυματουργών αυτών τροφών.

Τα σκόρδα και τα κρεμμύδια εξισορροπούν την πίεση του αίματος, αραιώνουν το αίμα με την διάλυση των θρόμβων, κατεβάζουν την «κακή» LDL χοληστερίνη, βοηθούν την πέψη και τις παθήσεις του στομάχου, ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και εξουδετερώνουν τα μικρόβια και τους μικροοργανισμούς ενεργώντας ως αντιβιοτικά. Το σκόρδο εκτός των βιταμινών B, E και A περιέχει ένα αμινοξύ που λέγεται αλλιίνη, που, όταν καταναλωθεί, παράγει ένα ένζυμο, την αλλικίνη. Η αλλικίνη για κάποιους γιατρούς είναι ισοδύναμη με την πενικιλίνη (αλλά χωρίς τις παρενέργειές της) και μπορεί να εξουδετερώσει τουλάχιστον 23 διαφορετικά είδη βακτηριδίων, 60 τύπους μυκήτων, την γάγγραινα, πολλά είδη λοιμώξεων και επιδημικών ασθενειών (τύφου, χολέρας). Ο Πλίνιος αναφέρει 28 περίπου ασθένειες, που θεραπεύονταν με την τακτική λήψη κρεμμυδιών. Είναι πολύ πλούσια σε πυρίτιο, φώσφορο, ιώδιο, ασβέστιο, θείο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο. Η χρήση τους ανακουφίζει τον διαβήτη, τις λοιμώξεις, τις λεμφικές παθήσεις, τον καρκίνο, την λευχαιμία κ.α.

Ως οι σύγχρονοι βασιλείς των ελληνικών φρούτων θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν τα σταφύλια, τα σύκα, τα ρόδια και τα μήλα. Εδώ θα πρέπει να υπογραμμίσουμε την άριστη διατροφική αξία και των υπολοίπων μεσογειακών φρούτων. Η φρουτοθεραπεία και ειδικώς η σταφυλοθεραπεία αποτελούσαν βασική μέθοδο της Φυσιοθεραπευτικής, που χρησιμοποιούσαν οι Ασκληπιάδες ιατροί, μέθοδο που ασκείται και σήμερα απ’ την σύγχρονη Φυσιοθεραπευτική (Naturopathy). Άνθρωπος που δεν τρώει καθόλου ωμά φρούτα και λαχανικά αποκτά σοβαρά προβλήματα υγείας. Η έννοια της Υγείας έχει άμεσα συσχετισθεί με τις δύο αυτές κατηγορίες τροφών.

Τα ξεχασμένα ξερά φρούτα και λαχανικά (ξερά σύκα, ξερά δαμάσκηνα, ξεροί χουρμάδες, σταφίδες, λιαστές ντομάτες, αποξηραμένα μανιτάρια κ.α.) αποτελούν μεγάλες πηγές μετάλλων και ιχνοστοιχείων. Τα ξερά φρούτα είναι ένα πρώτης ποιότητος γλυκό για όλες τις ώρες της ημέρας, που δεν παχαίνει, τονώνει και μας γεμίζει δύναμη και ενεργητικότητα. Τα φρούτα πρέπει να τρώγονται πριν απ’ τα γεύματα (μισή με μία ώρα) η μεταξύ των γευμάτων και όχι μετά τα γεύματα.

Τ’ αποξηραμένα θαλάσσια φύκια (kobi, miso) και άλλα, που μπορούμε να προσθέτουμε στα γεύματά μας, είναι μία πρώτης τάξεως θεραπευτική τροφή, που συστήνεται από όλους τους σύγχρονους φυσιοθεραπευτές και διαιτολόγους. Περιέχουν πολλές αντιοξειδωτικές και βιοφλαβονοειδείς ουσίες, που προστατεύουν απ’ την γήρανση και τον εκφυλισμό του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ είναι πλούσια σε μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες.

Τα φύτρα από φρεσκοφυτεμένους σπόρους δημητριακών και οσπρίων (σιταρόχορτο, χόρτο φαγόπυρου, βρώμης, κριθαριού, φασολιού, φακής κ.α.) είναι μία σπουδαία τροφή, τελείως άγνωστη σχεδόν σε όλους τους ανθρώπους. Αποτελούν μία διατροφική πανάκεια, διότι περιέχουν την τόσο απαραίτητη ζωτική ενέργεια, διότι τρώγονται ωμά, όλα τ’ απαραίτητα αμινοξέα, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία αλλά και πολλές ακόμη άγνωστες ουσίες, που δεν ξέρουμε την δράση τους. Τα φύτρα είναι τα νεογέννητα, τα «μωρά» των φυτών, που είναι γεμάτα από σφρίγος και ζωτικότητα.

Η δρ Ανν Γουίγκμορ το 1963 στην Βοστώνη των Η.Π.Α. ίδρυσε το Ιπποκράτειο Ινστιτούτο Υγείας, έναν φιλανθρωπικό μη κερδοσκοπικό οργανισμό και κέντρο μελετών, που χρησιμοποιεί τις ζωντανές τροφές, τα φύτρα και τον χυμό τους για την αποκατάσταση της σωματικής υγείας. Είναι αμέτρητα τα άτομα που φοίτησαν και θεραπεύτηκαν εκεί. Η Ανν Γουίγκμορ τιμήθηκε με έπαινο Νόμπελ απ’ την σουηδική Βασιλική Ακαδημία Επιστημών το 1971, το ανώτατο παράσημο του Χρυσού Φοίνικα απ’ την ολλανδική Ακαδημία Επιστημών το 1978 και το 1979 με το βραβείο για την «Νίκη Κατά (αρκετών περιπτώσεων) του Καρκίνου» απ’ το Arlin J. Brown Information Center για τις πολλές ζωές που έσωσε. Στο βιβλίο της «Γίνε γιατρός του εαυτού σου», που σημείωσε παγκόσμια επιτυχία, εξηγεί την θεραπευτική δράση των φύτρων και των χυμών τους.

Θεραπευτικές γλυκαντικές ουσίες και φυσικά ελιξήρια

«Η τροφή μπορεί ν’ αποτελέσει φάρμακον άριστον, όμως η τροφή μπορεί ν’ αποτελέσει και φάρμακο χείριστο, η τροφή είναι χειρίστη η αρίστη ανάλογα με την περίσταση.» («Περί Τροφής», παρ. 19.)

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από την παροχή γλυκού στην διατροφή μας. Όμως όλοι ξέρουμε ότι οι χημικά επεξεργασμένες γλυκαντικές ουσίες όπως η λευκή ζάχαρη, η γλυκόζη, η φρουκτόζη, η ασπαρτάμη και άλλες μας παχαίνουν και καταστρέφουν σταδιακά την υγεία μας. Όμως οι περισσότεροι δεν ξέρουμε ότι η μαύρη ζάχαρη, η μαύρη μελάσα, το σιρόπι αλόης, το πετιμέζι, η σταφιδίνη, το αγνό μέλι, το σιρόπι σφενδάμου και μερικές ακόμη φυσικές ακατέργαστες γλυκαντικές ουσίες, εκτός του ότι δεν παχαίνουν, όταν καταναλώνονται σε μικρές ποσότητες, μπορούν να θρέψουν και να θεραπεύσουν τον οργανισμό μας. Οι φυσικές αυτές ουσίες είναι πολύ πλούσιες σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και μεταλλικά άλατα. Συγκεκριμένα δύο κουταλιές μαύρης μελάσας περιέχουν 280 ml ασβέστιο, σίδηρο 10 ml, χαλκό 14 ml και κάλιο 1170 ml, τις αντιοξειδωτικές βιταμίνες A, C, Ε και όλες απ’ το σύμπλεγμα Β (εκτός της θειμίνης). Το μέλι περιέχει βιταμίνες Β1, Β2, Β12, Α, C, Ε, Κ και 11 μεταλλικά άλατα, βοηθά στην δυσκοιλιότητα, την νοητική κόπωση, τα εκζέματα, τις μολύνσεις κ.α. Μπορούμε με μέτρο να χρησιμοποιούμε τις γλυκές αυτές φυσικές ουσίες σε γλυκές πίττες ολικής αλέσεως (κέικ), στο μούσλι, στα ροφήματά μας η όπου αλλού θέλουμε.

Η μαγιά της μπύρας είναι ένα πρώτης τάξεως φυσικό συμπλήρωμα διατροφής. Περιέχει πολύ μεγάλες ποσότητες σιδήρου και άλλων μεταλλικών στοιχείων καθώς και όλες τις βιταμίνες της σειράς Β. Η δράση της είναι αντιοξειδωτική και αντιγηραντική.

Ο βασιλικός πολτός, και η γύρη είναι προϊόντα των μελιών. Η γύρη περιέχει μεγάλες ποσότητες πρωτεϊνών και τα 28 μεταλλικά άλατα που υπάρχουν στον οργανισμό μας (14 απ’ αυτά είναι ζωτικής σημασίας) και σχεδόν όλες τις απαραίτητες βιταμίνες ακόμη και την Β12. Έχει αντιοξειδωτική και αντιμικροβιακή δράση και θεραπεύει πολλές εκφυλιστικές ασθένειες μέχρι και την ανικανότητα. Ακόμη πιο ισχυρή σε θρεπτικά συστατικά ουσία είναι ο βασιλικός πολτός, που, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι ο βασιλιάς όλων των φυσικών συμπληρωμάτων διατροφής. Δύσκολα όμως τον βρίσκουμε αγνό και καλοσυντηρημένο.

Το κακτοειδές φυτό αλόη και τα προϊόντα της αποτελούν άλλο ένα κορυφαίο συμπλήρωμα διατροφής. Από τα 350 περίπου διαφορετικά είδη η αλόη Arborescens είναι η πλέον γνωστή στην αγορά για τις ευεργετικές ιδιότητές της σε πληθώρα εκφυλιστικών ασθενειών λόγω της ενισχυμένης συνθέσεώς της σε σπάνια ιχνοστοιχεία όπως η υδροξυανθρακινόνη (aloe-emodin), η οποία παρουσιάζει αντιβακτηριακή και αντιογκολογική δράση.

Ψάρια, η ζωική αβλαβής τροφή

«Όλες οι αιτίες των ασθενειών ανάγονται ουσιαστικώς σε μία: οι πιο βαριές τροφές βλάπτουν επιφανέστατα τον άνθρωπο με τον χειρότερο τρόπο είτε είναι άρρωστος είτε είναι υγιής.» («Περί Αρχαίης Ιητρικής», παρ. 6.)

Η φυλή της νήσου Οκινάουα στην Ιαπωνία είναι η δεύτερη πιο μακρόβια φυλή μετά τους χορτοφάγους Χάνζα των Ιμαλαΐων. Ένας απ’ τους λόγους της μακροζωίας τους είναι και η παραδοσιακή ψαροφαγία τους, ενώ και αυτοί τρώνε ελάχιστα κρέατα και καθόλου γαλακτοκομικά. Τα ψάρια είναι η καλύτερη ποιοτικώς ζωική τροφή. Περιέχουν υψηλής ποιότητος πρωτεΐνες 25% περίπου και τα τόσο σπουδαία Ω3 και Ω6 λιπαρά οξέα και αρκετά μεταλλικά στοιχεία όπως ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορο, ιώδιο, κάλιο, νάτριο, φθόριο και μαγγάνιο. Είναι εύπεπτα και σε συνδυασμό με ωμή σαλάτα η ατμόβραστα χορταρικά-λαχανικά αποτελούν ένα τέλειο δυναμωτικό γεύμα. Είναι η καλύτερη εκλογή ανάμεσα στα ζωικά προϊόντα. Να αποφεύγετε τα ψάρια ιχθυοτροφείου, διότι μεγαλώνουν με φάρμακα και παρά φύση τροφές. Όμως ακόμα πιο επικίνδυνα είναι τα μεγάλα ψάρια του βυθού, που τρώνε τροφή από τον πάτο της θάλασσας. Σε πολλές θαλάσσιες περιοχές της γης η επιφάνεια του βυθού είναι μολυσμένη από βαρέα μέταλλα και κυρίως από υδράργυρο, τα οποία κατακάθονται στο πάνω στρώμα της επιφάνειας του βυθού. Πολλοί άνθρωποι σήμερα έχουν υποστεί μόλυνση από βαρέα μέταλλα απ’ τα ψάρια αυτά.
Να προτιμούμε όσο γίνεται ανεπεξέργαστες και βιολογικές τροφές, να τρώμε περιορισμένες ποσότητες ζωικών προϊόντων με προτίμηση στο ψάρι και να προσθέσουμε στην διατροφή μας αρκετές απ’ τις σπουδαίες τροφές που αναφέραμε. Ν’ αποφεύγουμε το ακατάλληλο νερό της βρύσης λόγω των χημικών που περιέχει και τα εμφιαλωμένα λόγω της ακινησίας τους στα ανθυγιεινά πλαστικά μπουκάλια. Αντ’ αυτών να προτιμούμε καθαρό φιλτραρισμένο νερό από φίλτρα άνθρακα. Ν’ αποφεύγουμε το αλάτι, τους καφέδες και τ’ αλκοολούχα ποτά. Λίγο κρασί = οίνος ανάμικτος με νερό βοηθούν την θρέψη, την πέψη και την ψυχική μας ευφορία. Οι φυσικοί χυμοί των φρούτων πρέπει ν’ αντικαταστήσουν τ’ αναψυκτικά και τους συνθετικούς χυμούς του εμπορίου. Να τρώμε αργά και να μασάμε καλά τις τροφές σε σημείο που να λειώνουν ολοκληρωτικά στο στόμα μας. Να τρώμε μικρές ποσότητες τροφής και πολλά γεύματα. Αυτοί είναι και οι βασικώτεροι κανόνες της υγείας και της μακροζωίας.

Η ανθρωπότητα, λόγω της παραπληροφόρησης και της πλύσης εγκεφάλου, που της γίνεται μέσω των Μ.Μ.Ε. και των συμφερόντων διαφόρων διατροφικών βιομηχανικών μονάδων, καταναλώνει άχρηστες επεξεργασμένες τροφές, πολλά ζωικά, κεκορεσμένα λιπαρά και άφθονα χημικά (αντιβιοτικά, ορμόνες, συντηρητικά, χρωστικές κ.α.) με αποτέλεσμα την ολίσθηση προς την πρόωρη γήρανση και την νοσηρότητα.

Ας αποφεύγουμε, όσο γίνεται, τα συσκευασμένα και κακώς επεξεργασμένα τρόφιμα-σκουπίδια, που είναι γεμάτα από επικίνδυνες χημικές ουσίες. Η υγιεινή διατροφή αποτελεί ένα φυσικό και ισχυρό θεραπευτικό μέσο, όμως θα πρέπει απαραιτήτως να γνωρίζουμε ότι: « (…) μόνη της η τροφή δεν αρκεί, για να συντηρήσει τον άνθρωπο σε καλή υγεία, αν δεν την συνδυάσει ο καθένας με την γυμναστική. Η τροφή και η άσκηση επειδή έχουν αντίθετες ιδιότητες, συμβάλλουν αμοιβαία στην διατήρηση της υγείας» (Ιπποκράτης, «Περί Διαίτης», παρ. 2).

Ας γίνει η υγεία και η μακροζωία δική μας υπόθεση...
Βασίλειος Μαυρομμάτης
Ομοιοπαθητικός
Μέλος Σ.Ο.Ε. (Σύλλογος Ομοιοπαθητικών Ελλάδος)
bmavromatis@gmail.com

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Φάρμακα κατά της γήρανσης θα μας επιτρέπουν να ζήσουμε ως τα 150!


Ο Peter Smith, πρύτανης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Νέας Νότιας Ουαλίας, είπε ότι ένα κορίτσι γεννημένο στην Αυστραλία σήμερα αναμένεται ήδη να ζήσει μέχρι τα 100 λόγω της προόδου της ιατρικής, του τρόπου ζωής και του συστήματος δημόσιας υγείας


Τα πρώτα φάρμακα που θα επιβραδύνουν την διαδικασία της γήρανσης θα είναι, ενδεχομένως, διαθέσιμα σε 5-10 χρόνια, αυξάνοντας με αυτόν τον τρόπο την πιθανότητα οι άνθρωποι να μπορούν να φτάσουν μέχρι τα 150 χρόνια ζωής ή και παραπάνω, υποστηρίζουν οι ερευνητές.

Ο Peter Smith, πρύτανης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Νέας Νότιας Ουαλίας, είπε ότι ένα κορίτσι γεννημένο στην Αυστραλία σήμερα αναμένεται ήδη να ζήσει μέχρι τα 100 λόγω της προόδου της ιατρικής, του τρόπου ζωής και του συστήματος δημόσιας υγείας.
Επιπλέον, τα νέα φάρμακα -που θα βοηθήσουν το σώμα να "επισκευάσει" τον εαυτό του- βρίσκονται στα πρώιμα στάδια ανάπτυξης, ταυτόχρονα με νέες θεραπείες με χρήση βλαστικών κυττάρων.
"Νομίζω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να καταφέρουμε να προσθέσουμε μερικά ακόμα χρόνια ζωής στον άνθρωπο", είπε ο καθηγητής Smith.
"Το να ζήσουμε μέχρι τα 150, μπορεί να ακούγεται απίθανο αλλά αυτό που αναζητούμε είναι να παραμείνουμε υγιείς μέχρι το τέλος της ζωής μας. Ο στόχος δεν είναι μόνο να επεκτείνουμε τη ζωή μας αλλά κυρίως να επεκτείνουμε μια υγιή ζωή", είπε.
"Οι άνθρωποι δεν θα θέλουν να πάρουν σύνταξη στα 65 και να αναγκαστούν να περάσουν δεκαετίες ανήμποροι στο σπίτι".
Ο Αυστραλός ειδικός σε θέματα γήρανσης του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ David Sinclair είπε ότι ένα δίκτυο γονιδίων, ελέγχει το ρυθμό της γήρανσης. "Το σώμα μας έχει μια καταπληκτική ικανότητα να 'επισκευάζει' τον εαυτό του", είπε.
Πηγή: ΑΠΕ

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Στο DNA 115χρονης αναζητούν τα μυστικά της μακροζωίας

undefined
Το γενετικό υλικό μιας γυναίκας η οποία έζησε μέχρι τα 115 της χρόνια χαρτογράφησαν ολλανδοί επιστήμονες, ελπίζοντας να φωτίσουν τα μυστικά της μακροζωίας.Η γυναίκα αυτή, που ήταν η γηραιότερη στον κόσμο όταν πέθανε, είχε μυαλό πολύ νεώτερο από την ηλικία της και καμία ένδειξη άνοιας. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει ότι έφερε...γονίδια που προστατεύουν από την άνοια.Οι επιστήμονες, που παρουσίασαν τα κατ’ αρχήν ευρήματά τους στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Ανθρώπινης Γενετικής, στον Καναδά, λένε πως η γυναίκα αυτή διέθετε αρκετές σπάνιες μεταλλαγές στα γονίδιά της, τις οποίες τώρα μελετούν για να δουν ποιος ήταν ο ρόλος τους στην μακροζωία της.

Η γυναίκα, που είναι γνωστή ως W115 διότι οι επιστήμονες δεν αποκαλύπτουν την ταυτότητά της, είχε εκφράσει την επιθυμία να χρησιμοποιηθεί ολόκληρο το σώμα της μετά θάνατον για την προαγωγή της ιατρικής έρευνας.

Όπως είπαν οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Χένε Χόλστετζ, από το Τμήμα Κλινικής Γενετικής του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου VU στο Άμστερνταμ, οι μετά θάνατον εξετάσεις που έγιναν στην W115 δεν αποκάλυψαν καμία ένδειξη άνοιας στον εγκέφαλό της ή αθηροσκλήρωσης, που αποτελεί την κύρια αιτία καρδιοπάθειας.

Η W115 είχε γεννηθεί πρόωρα και δεν αναμενόταν να επιζήσει. Ωστόσο έζησε 100 ολόκληρα χρόνια δίχως να αρρωστήσει. Στα 100 της παρουσίασε καρκίνο του μαστού, τον οποίο και ξεπέρασε, ενώ πέθανε τελικά στα 115 της από καρκίνο του στομάχου.

Στα 113 της είχε υποβληθεί σε τεστ νοητικών λειτουργιών και οι επιδόσεις της έδειξαν πως είχε τη νοητική οξύτητα που θα περίμενε κανείς από μια γυναίκα ηλικίας... 60-75 ετών!

Ο δρ Χόλστετζ και οι συνεργάτες του ανακοίνωσαν πως το γονιδίωμά της βρίσκεται στην διάθεση άλλων ερευνητών, για να προαχθεί ακόμα πιο γρήγορα η ιατρική επιστήμη, έτσι όπως η θανούσα ήθελε.

Η αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου DNA έγινε για πρώτη φορά πραγματικότητα πριν από σχεδόν 11 χρόνια και έκτοτε έχει χαρτογραφηθεί το DNA αρκετών ανθρώπων, αλλά όλοι ήταν πολύ νεώτεροι απ’ ό,τι η W115.



Πηγήhttp://newpinokio.blogspot.com/2011/10/dna-115.html

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει για πάντα!



Ή είμαστε οι τελευταίοι που θα γεράσουν και θα πεθάνουν ή είμαστε οι πρώτοι που θα ζήσουμε για πάντα !

Μυστικές έρευνες από τον Εβραίο John D. Rockefeller στο Rockefeller Institute for Medical Research in New York ( Ινστιτούτο Ιατρικής Έρευνας Ροκφέλερ στην Νέα Υόρκη) στις αρχές του 20ου ακόμα αιώνα , δεν ξέρουμε που κατέληξαν .

Πέραν τούτου όμως το 1974, το Κογκρέσο των ΗΠΑ,  πέρασε τη νομοθεσία για τη δημιουργία του Εθνικύ Ινστιτούτου Γήρανσης (National Institute on Aging). Ήταν ένα σημαντικό επίτευγμα διότι έτσι η γήρανση θα αντιμετωπίζονταν ως αθένεια και όχι ως φυσιολογική βιολογική κατάληξη . 

Όμως για "άγνωστους"  λόγους  το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης του ΝΙΑ πήγε σε έρευνες για την νόσο Αλτσχαϊμερ , το ΑIDS , την πνευμονία κ.α. 

washington post.
Έπαψε λοιπόν να θεωρείτε ασθένεια και πέρασε πλέον η πεποίθηση αυτή στα υπουργεία και στα ερευνητικά κέντρα και έπαψαν οι χρηματοδοτήσεις . 

Συνέπεια αυτού ήταν να εμφανιστεί το 2001 μια ομάδα επιστημόνων που ονομάστηκαν Immortalism  και εξέδωσαν ένα μανιφέστο  στο οποίο επισημαίνουν πως ο άνθρωπος πρέπει και μπορεί να ζήσει για πάντα .

Νεότερες πληροφορίες θέλουν την επίτευξη αυτού του στόχου δυό -τρεις δεκαετίες μετά ... οψόμεθα .

Πολέμιοι πάντως αυτής της ιδέας είναι οι θρησκείες  που μας προορίζουν για άλλους μετά θάνατον τόπους ... διότι καταλαβάινει και ο πιό αδαής πως αν επιτευχθεί η αθανασία οι θρησκείες πάνε ... περίπατο και μαζί τους και ή "κονόμα" για τους επιτήδειους ιεράρχες !

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ 
ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ IMMORTALIST

Ο στόχος μας είναι απλός: Τέλος στις ασθένειες , στο γήρας και στον θάνατο .
Απαιτούμε και λέμε πως η νίκη ενάντια στις Ασθένειες ,στο  Γήρας και στο Θάνατο είναι η νούμερο ένα προτεραιότητα κάθε κοινωνίας στον πλανήτη.
Ζητούμε μια σημαντική αύξηση της χρηματοδότησης για τη νόσο-θεραπεία της  αντιγήρανσης της ζωής και την επέκταση της έρευνας διότι σε αντίθετη περίπτωση οι  Ασθένειες , το Γήρας και ο Θάνατος  θα   σκοτώσουν σίγουρα τον καθένας από μας.
Το σκεπτικό πίσω από την ImmorTalist Ατζέντα : Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να είναι πραγματικά ευτυχισμένη μέχρι να εξοριστεί η ασθένεια, τα γηρατειά και ο θάνατος .
Ο θάνατος ως ιδεολογία, που θέλει την βιολογική γήρανση ως πραγματικότητα πρέπει να ανατραπεί. ...
Στην αρχή ήταν σαν όνειρο η  νίκη των Ασθενειών, του  Γήρατος ,του  θανάτου . Ήταν σαν όνειρο η επίτευξη του ελιξίριου της νεότητας και η έλευση της φυσικής αθανασίας.
Το όνειρο είναι έτοιμο να γίνει πραγματικότητα ...
Από
:http://originalmakedon.blogspot.com/2011/05/blog-post_29.html

Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

Το DNA καθορίζει το ρυθμό γήρανσης του ανθρώπου

Βρετανοί και Ολλανδοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι, για πρώτη φορά, ανακάλυψαν ορισμένες γονιδιακές παραλλαγές που σχετίζονται με τη βιολογική γήρανση των ανθρώπων. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι ορισμένοι άνθρωποι είναι γενετικά προγραμματισμένοι να γερνάνε με πιο γρήγορο ρυθμό από τους υπόλοιπους και εξηγεί γιατί μερικοί άνθρωποι δείχνουν μεγαλύτεροι από την ηλικία τους. Εξάλλου, η ανακάλυψη μπορεί να οδηγήσει μελλοντικά στη δημιουργία ενός γενετικού τεστ, σε νεαρή ηλικία, το οποίο θα δείχνει πόσο γρήγορα θα γεράσει ένας άνθρωπος στη διάρκεια της ζωής του.

Οι ερευνητές από τα βρετανικά πανεπιστήμια του Λέστερ υπό τον καθηγητή καρδιολογίας Νιλές Σαμανί και του King's College του Λονδίνου υπό τον καθηγητή Τιμ Σπέκτορ, καθώς και από το ολλανδικό πανεπιστήμιο του Γκρόνιγκεν, ανέλυσαν πάνω από 500.000 γενετικές παραλλαγές σε όλο το ανθρώπινο γονιδίωμα και εντόπισαν εκείνες που σχετίζονται με το "βιολογικό ρολόι" και βρίσκονται κοντά στο γονίδιο TERC, το οποίο εμπλέκεται στη διατήρηση του μήκους του τελομερούς, με την χρήση ενός ενζύμου (τελομεράση). Η έρευνά τους δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Nature Genetics", σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, το BBC και τη βρετανική "Ιντεπέντεντ". Έναυσμα για την έρευνα αποτέλεσε το γεγονός ότι μερικοί άνθρωποι μετά τα 80 τους έχουν απολύτως φυσιολογικές αρτηρίες, ενώ άλλοι ήδη μετά τα 40 τους εμφανίζουν προβλήματα σε αυτές, παρόλο που δεν ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει κάποιος εγγενής βιολογικός λόγος γι' αυτή την φθορά.

Υπάρχουν δύο είδη γήρανσης: η χρονολογική/ηλικιακή (πόσα χρόνια ζωής έχουν περάσει από τη γέννηση) και η βιολογική, με βάση την οποία τα κύτταρα μερικών ανθρώπων μπορεί να είναι πιο γερασμένα ή πιο νεαρά σε σχέση με την πραγματική (χρονολογική) ηλικία τους. Υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι ορισμένες καρδιοπάθειες, καρκίνοι και άλλες ασθένειες συνδέονται στενότερα με τη βιολογική παρά με την χρονολογική ηλικία. Οι ερευνητές μελέτησαν τις δομές που λέγονται τελομερή και αποτελούν μέρος των χρωμοσωμάτων (έχουν παρομοιαστεί με τις πλαστικές άκρες των κορδονιών των παπουτσιών). Οι άνθρωποι γεννιούνται με τελομερή ορισμένου μήκους, που μικραίνουν συνήθως, όσο τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται (διαχωρίζονται) και γερνάνε. Έτσι, το μήκος των τελομερών αποτελεί βασικό δείκτη βιολογικής γήρανσης.

Οι βρετανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι μερικοί άνθρωποι, που έχουν μια συγκεκριμένη γενετική ποικιλία, έχουν μικρότερα τελομερή (πιθανώς επειδή το ένζυμο τελομεράση λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο στους ανθρώπους αυτούς), συνεπώς είναι βιολογικά πιο γέροι και το βιολογικό τους "ρολόι" κυλάει ταχύτερα, κάτι που πιθανώς τούς κάνει πιο ευάλωτους σε παθήσεις που σχετίζονται με την μεγάλη ηλικία. Σύμφωνα με τον καθηγητή Τιμ Σπέκτορ του Βασιλικού Κολλεγίου του Λονδίνου, η απώλεια του μήκους των τελομερών στα άτομα με μια συγκεκριμένη γονιδιακή παραλλαγή (που εμφανίζεται στο ένα τρίτο του πληθυσμού) αντιστοιχεί σε απώλεια περίπου τεσσάρων ετών βιολογικής γήρανσης πάνω από την πραγματική ηλικία (αν δηλαδή κάποιος είναι 60 ετών, βιολογικά είναι 64). Μια μικρότερη ομάδα ανθρώπων (περίπου το 7% του πληθυσμού) έχουν μια δεύτερη γενετική ποικιλία, που αντιστοιχεί σε βιολογική γήρανση περίπου οκτώ ετών (δηλαδή οι άνθρωποι αυτοί είναι χρονολογικά 60 ετών, αλλά βιολογικά 68).

Επιπροσθέτως, σύμφωνα με τους ερευνητές, η γενετική αυτή προδιάθεση μπορεί να κάνει μερικούς "ευάλωτους" ανθρώπους να γερνάνε ακόμα πιο γρήγορα όταν εκτίθενται σε περιβάλλοντα που κάνουν κακό στα τελομερή, όπως σε χώρους καπνιζόντων ή όταν υποκύπτουν στην παχυσαρκία, την έλλειψη άσκησης κ.α., με συνέπεια τα συγκεκριμένα άτομα να καταλήγουν να είναι αρκετά χρόνια πιο γερασμένα από βιολογική σκοπιά (να δείχνουν έτσι δέκα ή και περισσότερα χρόνια πιο μεγάλοι από την ηλικία τους).

Ευχαριστούμε θερμά το ΑΠΕ-ΜΠΕ για τις πληροφορίες που παραχώρησε στο lifemag.gr

Το κείμενο και η φωτογραφία είναι απο:



Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Ελιξίριο με την ουσία SRT-1720


Ουσία εξασφάλισε την παράταση της ζωής τους
Ελπίδες για τη δημιουργία του ελιξιρίου που θα επιβραδύνει τη γήρανση γέννησαν τα θετικά αποτελέσματα που είχε η χορήγηση μίας ουσίας σε παχύσαρκα ποντίκια, παρατείνοντας κατά μέσο όρο κατά 44% τη διάρκεια της ζωής τους. Ερευνητές στις ΗΠΑ χορήγησαν σε παχύσαρκα ποντίκια την ουσία SRT-1720 που προστατεύει τα πειραματόζωα από τις συνήθεις ασθένειες της παχυσαρκίας μειώνοντας την ποσότητα λίπους στο ήπαρ και αυξάνοντας παράλληλα την ευαισθησία τους στην ινσουλίνη. Με τον τρόπο αυτό, σε συνδυασμό με άλλες θετικές επιπτώσεις για την υγεία, η ουσία επέτρεψε στα ποντίκια να ζήσουν κατά μέσο όρο 44% περισσότερο χρόνο σε σχέση με όσα δεν είχαν πάρει την SRT-1720. Οι ερευνητές, με επικεφαλής το γεροντολόγο Ραφαέλ ντε Κάμπο του Εργαστηρίου Πειραματικής Γεροντολογίας του αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου Γήρανσης ήδη κάνουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους με φάρμακα συγγενικά με το SRT-1720. Η ουσία έχει αναπτυχθεί από την μικρή αμερικανική φαρμακευτική εταιρία Sirtris, την οποία έχει δημιουργήσει ο βιολόγος της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ Ντέιβιντ Σινκλέρ, μαζί με τον Κάμπο. «Η έρευνα δείχνει για πρώτη φορά τη δυνατότητα σχεδιασμού νέου τύπου μορίων που είναι ασφαλή και αποτελεσματικά στην επιμήκυνση της διάρκειας ζωής και στην καταπολέμηση στα θηλαστικά ποικίλων ασθενειών σχετικών με τη γήρανση», δήλωσε ο δρ Κάμπο. (πηγή και φωτογραφία από: Newbeast.gr)

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Βρήκαν την ουσία της αιώνιας νεότητας

Το μυστικό της μακροζωΐας, αλλά και ένα όπλο κατά του Αλτσχάιμερ φαίνεται πως κρύβεται σε μία κίτρινη χρωστική ουσία, που ονομάζεται θειοφλαβίνη Τ. Την ανακάλυψη έκαναν ερευνητές από το αμερικανικό ινστιτούτο Μπακ για την Έρευνα πάνω στη Γήρανση.

Ανακάλυψαν δηλαδή ότι η θειοφλαβίνη παρατείνει έως και 70% τη διάρκεια ζωής των πειραματόζωων – εν προκειμένω σκουληκιών – και καθυστερεί σημαντικά την εξέλιξη του Αλτσχάιμερ.Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Δημοκρατία», οι επιστήμονες θεωρούν τη θειοφαλβίνη Τ, ως την καλύτερη ουσία που έχουν ανακαλύψει μέχρι σήμερα στη μάχη κατά της γήρανσης.

Πηγή:

http://medicalnews.gr




Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Γεννήθηκε ο άνθρωπος που θα ζήσει 150 χρόνια

undefined

Μια συνταρακτική αποκάλυψη ενός Βρετανού επιστήμονα έρχεται να ταράξει τα νερά της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης και ειδικότερα της Γενετικής Μηχανικής. Εάν οι προβλέψεις του Aubrey de Grey επαληθευτούν, τότε ο πρώτος άνθρωπος που θα ζήσει για να δει τα 150αγενέθλιά του, έχει ήδη γεννηθεί.Και μάλιστα, ο πρώτος άνθρωπος που θα ζήσει για μία χιλιετία θα είναι κατά μόλις 20 χρόνια νεώτερός του!Ο ιατρός-γεροντολόγος και επικεφαλής ενός επιστημονικού ιδρύματος, αφιερωμένου στην έρευνα για τη μακροζωία, δόκτωρ de Grey, εκτιμά ότι οι γιατροί της εποχής του θα έχουν όλα τα απαιτούμενα εργαλεία, προκειμένου να «θεραπεύσουν» τη γήρανση, εξαλείφοντας ασθένειες που έρχονται ως συνέπεια αυτής και επεκτείνοντας το προσδόκιμο ζωής επ’ αόριστον.«Θα έλεγα ότι έχουμε 50-50 πιθανότητες να φέρουμε τη γήρανση σε ένα, όπως θα το αποκαλούσα, αποφασιστικό επίπεδο ιατρικού ελέγχου μέσα στα επόμενα 25 περίπου χρόνια», δηλώνει ο δρ. de Grey κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης, λίγο προτού πραγματοποιήσει μια διάλεξη στο Βασιλικό Ινστιτούτο Επιστήμης της Βρετανίας.«Και αυτό που εννοώ είναι ο ίδιος ακριβώς τύπος ιατρικού ελέγχου που έχουμε ενάντια στις πιο μολυσματικές ασθένειες της εποχής μας», προσθέτει ο Βρετανός καθηγητής.Ο de Grey φαντάζεται μια εποχή, όταν ο άνθρωπος θα επισκέπτεται τον θεράποντα γιατρό του για μια τακτική «συντήρηση», η οποία, μέχρι τότε, θα περιλαμβάνει γονιδιακές και βλαστοκυτταρικές θεραπείες, αναζωογόνηση του ανοσοποιητικού συστήματος και μια σειρά από άλλες προηγμένες ιατρικές τεχνικές που θα τον διατηρούν σε καλή φόρμα.Ο καθηγητής ζει κοντά στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, όπου κέρδισε τον διδακτορικό του τίτλο το 2000 και είναι επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας του μη κερδοσκοπικού ιδρύματος SENS (Strategies for Engineered Negligible Senescence – σ.σ. Στρατηγικές για τη Μηχανική Απαλλαγή του Γήρατος), του οποίου είναι συνιδρυτής από το 2009.Ο ίδιος περιγράφει τη γήρανση ως μια μακροχρόνια συσσώρευση μοριακών και κυτταρικών καταστροφών σε ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα.«Η ιδέα είναι να εφαρμόσει κανείς αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε προληπτική γηριατρική, κατά την οποία μπορούμε να επιδιορθώνουμε κατά περιόδους αυτή τη μοριακή και κυτταρική ζημιά, προτού να φτάσει στο επίπεδο της αφθονίας, που είναι παθογόνο», εξηγεί.Η πρόκληση
Ο δόκτωρ Aubrey de Grey
Ο δόκτωρ Aubrey de Grey
Το πόσο μακριά αλλά και το πόσο γρήγορα μπορεί το προσδόκιμο ζωής να αυξηθεί στο μέλλον αποτελεί αντικείμενο δημόσιας συζήτησης, αλλά η γενικότερη τάση του είναι ξεκάθαρη. Τουλάχιστον τρεις μήνες κατά μέσο όρο προστίθενται ετησίως στο προσδόκιμο ζωής, και οι ειδικοί εκτιμούν ότι θα υπάρχουν τουλάχιστον εκατονταετείς άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη έως το 2030. Στις μέρες μας, ο μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωπος έζησε μέχρι την ηλικία των 122 ετών στην Ιαπωνία, ενώ, μόνο το 2010, υπήρχαν περισσότεροι από 44.000 άνθρωποι που είχαν συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής.Ωστόσο, κάποιοι ερευνητές λένε ότι η τάση προς την επέκταση της μακροζωίας ενδέχεται να καταρρεύσει, εξαιτίας μιας επιδημίας της παχυσαρκίας που πλέον εξαπλώνεται από τις αναπτυγμένες χώρες προς τον αναπτυσσόμενο κόσμο.Οι ιδέες του de Grey μπορεί να μοιάζουν παρατραβηγμένες. Εντούτοις, τα 20.000 δολάρια που πρόσφερε το 2005 η Επιστημονική Επιθεώρηση του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT), προκειμένου οποιοσδήποτε μοριακός βιολόγος να αποδείξει ότι η θεωρία του de Grey σχετικά με τις Στρατηγικές για τη Μηχανική Απαλλαγή του Γήρατος (SENS) είναι τόσο λανθασμένες, ώστε να είναι και ανάξιες λόγου, δεν τα κέρδισε κανείς ποτέ.Οι κριτές σε αυτό το ερευνητικό πάνελ παρακινήθηκαν να υποβιβάσουν την επιστημονική θεωρία του de Grey, μέσω μιας ομάδας εννέα επιστημόνων, οι οποίοι απέρριψαν την εργασία του, χαρακτηρίζοντάς την ως «ψευδο-επιστήμη».Κατέληξαν ότι αυτός χαρακτηρισμός δεν είναι δίκαιος, διατεινόμενοι ότι «οι SENS ενυπάρχουν σε ένα μέσο επίπεδο νέων ιδεών που πρέπει να επαληθευτούν, τις οποίες κάποιοι ίσως βρίσκουν ενδιαφέρουσες, ωστόσο άλλοι είναι ελεύθεροι να τις αμφισβητήσουν».Θεραπεία κυττάρωνΓια μερικούς, η προοπτική του να ζήσουν για εκατοντάδες χρόνια δεν μοιάζει και τόσο ελκυστική, καθώς παραπέμπει σε μια εικόνα γενεών με άρρωστους, αδύναμους, γέρους ανθρώπους αλλά και σε κοινωνίες, οι οποίες αδυνατούν ολοένα και περισσότερο να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες.Ωστόσο, ο δόκτωρ de Grey επισημαίνει πως δεν είναι αυτό το αντικείμενο της εργασίας του. Πρωταρχικός στόχος του παραμένει η εξάλειψη των θανατηφόρων ασθενειών.«Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για τη προσπάθεια να κρατήσουμε έναν άνθρωπο ζωντανό αλλά με κακή υγεία», υπογραμμίζει, μιλώντας στο Reuters. «Το ζήτημα είναι να αποτρέψουμε τους ανθρώπους από το να αρρωσταίνουν εξαιτίας του γήρατος. Οι συγκεκριμένες θεραπείες, πάνω στις οποίες εργαζόμαστε, θα προσδώσουν μακροζωία μόνον όταν καλυτερεύσουμε τις συνθήκες υγείας».Ο de Grey διαχωρίζει τη βλάβη που προκαλείται εξαιτίας του γήρατος σε επτά κύριες κατηγορίες, από τις οποίες οι τεχνικές επιδιόρθωσης πρέπει να αναπτυχθούν, εφόσον, όμως, επαληθευτεί η θεωρία του περί συνεχούς συντήρησης.Επισημαίνει ότι ενώ για κάποιες κατηγορίες, η επιστήμη παραμένει σε πρώιμο στάδιο, υπάρχουν άλλοι τομείς, στους οποίους έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος.
Λεπτομέρεια βλαστοκυττάρων
Λεπτομέρεια βλαστοκυττάρων
«Η θεραπεία με βλαστοκύτταρα διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο σε όλη αυτή τη διαδικασία. Είναι σχεδιασμένη με τέτοιο τρόπο, ώστε να αναστρέφει κάθε τύπο βλάβης, κυρίως την απώλεια κυττάρων, όταν αυτά πεθαίνουν και δεν αποκαθίστανται αυτόματα, και ήδη πραγματοποιούνται κλινικές δοκιμές (σε ανθρώπους)», είπε. Στις μέρες μας, οι θεραπείες με βλαστοκύτταρα δοκιμάζονται σε άτομα με τραύματα στη σπονδυλική στήλη, και ο de Grey αλλά και οι άλλοι λένε ότι κάποια μέρα ενδέχεται να βρεθούν τρόποι θεραπείας για ασθένειες που προκαλούν βλάβες στον εγκέφαλο και την καρδιά.Η ηλικία δεν έχει όρια…Οι καρδιαγγειακές παθήσεις είναι εκείνες που συνδέονται κατά κύριο λόγο με το γήρας και ο de Grey υποστηρίζει ότι οι επιστήμονες έχουν ακόμη πολύ δρόμο να διαβούν, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν ποιο μονοπάτι πρέπει να ακολουθήσουν.Οι ασθένειες που προκαλούν καρδιακή ανεπάρκεια, εμφράγματα και εγκεφαλικά προκαλούνται από τη συσσώρευση ορισμένων τύπων, τους οποίους ο Βρετανός επιστήμονας αποκαλεί «μοριακά σκουπίδια» - υποπροϊόντα των διαδικασιών του μεταβολισμού στον ανθρώπινο οργανισμό – τα οποία το σώμα μας δεν μπορεί να τα εξαλείψει ή να τα αποβάλει.«Αυτά τα σκουπίδια συσσωρεύονται μέσα στο κύτταρο και εντέλει μπλοκάρουν τις κυτταρικές διεργασίες», είπε.Ο de Grey συνεργάζεται με τους συναδέλφους τους στις Η.Π.Α. προκειμένου να ταυτοποιήσει ένζυμα σε άλλα είδη του ζωικού βασιλείου, τα οποία έχουν τη δυνατότητα να καταστρέφουν τα σκουπίδια αυτά και να καθαρίζουν τα κύτταρα – ο στόχος, επομένως, είναι να βρεθούν οι γενετικές θεραπείες, οι οποίες θα δώσουν τη δυνατότητα αυτή στον άνθρωπο.«Εάν μπορούσαμε να το πετύχουμε αυτό στην περίπτωση ορισμένων διαφοροποιημένων δομών χοληστερόλης, οι οποίες συσσωρεύονται στα κύτταρα του αρτηριακού τοιχώματος, τότε πολύ απλά δεν θα φτάναμε στην ανάπτυξη καρδιαγγειακών νοσημάτων», προσθέτει.Ο δόκτωρ de Grey διστάζει, μολαταύτα, να κάνει ασφαλείς προβλέψεις σχετικά με το πόσο θα επεκταθεί το προσδόκιμο της ζωής στο μέλλον, αλλά επιμένει ότι μαζί με κάθε μεγάλη τεχνολογική πρόοδο στον τομέα της μακροζωίας, οι επιστήμονες θα χρειάζονται ολοένα και περισσότερο χρόνο προκείμενο να προχωρήσουν παρακάτω.Κατά την άποψή του, τούτο συνεπάγεται ότι ο πρώτος άνθρωπος που θα ζήσει έως τα 1.000 του χρόνια είναι πιθανό να γεννηθεί σε λιγότερο από 20 χρόνια, αφού γεννηθεί ο πρώτος άνθρωπος που θα συμπληρώσει τα 150α του γενέθλια.«Η μακροζωία ξεφεύγει από την ταχύτητα. Έτσι το αποκαλώ. Όταν, δηλαδή, έχουμε ένα επαρκές και κατανοητό πλαίσιο θεραπειών ικανών να περιορίσουν με την αρρώστια στα ηλικιωμένα άτομα γρηγορότερα σε σχέση με τον χρόνο. Και με αυτό τον τρόπο κερδίζουμε περισσότερο χρόνο, προκειμένου να αναπτύξουμε κι άλλες θεραπείες, καθώς ο καιρός περνά», λέει ο καθηγητής.Στην πραγματικότητα, αυτό που μπορούμε να προβλέψουμε με όρους μακροημέρευσης δεν είναι απολύτως τίποτα, επειδή αυτό θα καθορίζεται από τον κίνδυνο του θανάτου, που προκαλείται από άλλες αιτίες, όπως τα δυστυχήματα», προσθέτει.«Ωστόσο», καταλήγει ο καθηγητής, «δεν πρέπει να τίθεται κανένας φραγμός βάσει του πότε γεννήθηκε κάποιος. Το όλο θέμα με τη συντήρηση είναι ότι λειτουργεί επ’ αόριστον».Πηγή κειμένου: zougla.gr