Οι αρχαίοι «θεοί» είχαν καταφέρει να νικήσουν τον θάνατο έχοντας καταστήσει τα σώματά τους αθάνατα και άφθαρτα. Όπως φαίνεται παρακάτω, οι «θεοί» έδιναν την αθανασία σε εκείνους που ήθελαν ή θεωρούσαν φίλους τους, όπως στη περίπτωση του Τυδέα που η Αθηνά έφερε κάποιο σκεύασμα για να τον κάνει αθάνατο «Αυτός τραυματίζει τον Τυδέα στην κοιλιά. Κι όπως κείτονταν μισοπεθαμένος, η Αθηνά ζητά ένα φάρμακο απ΄ το Δία και το έφερε για να τον κάνει αθάνατο…» (Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη Τόμος Β΄).
Στην περίπτωση του Κάδμου «Έτσι έγινε ο Κάδμος βασιλιάς των Ιλλυριών κι απέκτησε ένα γιο τον Ιλλυριό αλλά αργότερα μεταμορφώθηκε με την Αρμονία σε φίδι και οδηγήθηκε απ΄ το Δία στο Ηλύσιο πεδίο…», (Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη Τόμος Β΄). Υπάρχει ακόμα και η περίπτωση του Αμφιάραου, «Ο Αμφιάραος έκοψε δρόμο και κοντά στον ποταμό Ισμηνό πριν κτυπηθεί στα νώτα απ΄ τον Περικλύμενο, ο Ζευς εξαπολύει τον κεραυνό κι έσκισε τη γη. Κι ο Αμφιάραος μαζί με το άρμα του και τον ηνίοχο Βάτωνα ή Ελάτωνα , κατ΄ άλλους έπεσε μέσα και χάθηκε. Και τον έκανε αθάνατο ο Ζευς…» (Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη Τόμος Β΄). Στην περίπτωση του Γανυμήδη και του Τιθωνού διαβάζουμε: «…Ο αγγελιοφόρος Αργειφόντης μ΄ εντολή του Δία, ότι ήτανε αθάνατος κι αγέραστος ίσα με τους θεούς…Έτσι και η χρυσόθρονη Ηώς τον Τιθωνό τον άρπαξε απ΄ την δική σας την γενιά, με τους αθάνατους ισάξιο…» («Ομ. Ύμν. Στην Αφροδίτη». μετάφ. Δ. Παπαδίτσα- Ε. Λαδιά).
Δεν ξέρουμε τους λόγους και τις προθέσεις που οι «θεοί» έκαναν κάποιους απο τους θνητούς, αθάνατους. Μπορούμε όμως να δούμε μέσα από τα αρχαία κείμενα τους τρόπους που συνήθως μεταχειρίζονταν οι «θεοί» και πολλές φορές οι τεχνουργοί ή τελεστές της σωματικής αθανασίας να μεταμορφώσουν και να μεταλλάξουν σε αθάνατους τους θνητούς ανθρώπους :
1.Ένας τρόπος ήταν η προσφορά κάποιου σκευάσματος και αυτό ήταν η κατανάλωση εκ μέρους των θνητών –με την σύμφωνη βέβαια γνώμη - των «θεών», της τροφής τους: το νέκταρ και την αμβροσία που φαίνεται πως είχαν την ιδιότητα - αν δεν έκαναν τα κύτταρα αθάνατα - τουλάχιστον θα οδηγούσαν σε μια αφύσικη – για τους ανθρώπους - μακροβιότητα.
2.Το πέρασμα του θνητού σώματος επάνω από την φωτιά, πιθανόν εδώ παίζει ρόλο η θερμοκρασία, η κατάλληλη θερμοκρασία που αθανατοποιεί τα ανθρώπινα κύτταρα ή μπορούμε να υποθέσουμε πως υπήρχαν συσκευές που έβγαζαν φλόγες δηλαδή ακτίνες που έκαναν τα κύτταρα αθάνατα. Οι ακτινοβολήσεις αυτές, είχαν σαν στόχο τη μετάλλαξη των κυττάρων σε αθάνατα. Φυσικά αυτές τις τελειότατες μηχανές, τις χειρίζονταν ειδικευμένα σε αυτές άτομα, συνήθως «θεοί» ή Νύμφες.
3.Η αλλαγή του αίματος, που είναι μια τεχνική που συναντούμε στα αρχαία κείμενα και συνίσταται στο άδειασμα του αίματος του θνητού και εισαγωγή στο ανθρώπινο οργανισμό κάποιας ουσίας που αναπληρώνει τον μεγαλύτερο όγκο του αίματος και διαμέσου της κυκλοφορίας να προσδίδει την σωματική αθανασία και κατόπιν στη πλήρη μεταμόρφωσή σε νέο και ρωμαλέο και αθάνατο άνθρωπο. Πιθανόν έχει να κάνει με αυτό που οι αρχαίοι συγγραφείς ονόμαζαν «αίμα της γοργόνας». Η Ελληνική παράδοση μέσω των αρχαίων κειμένων μας κάνει γνωστό ότι υπήρχαν τρεις Γοργόνες, η Σθεννώ η Ευρυάλη και η Μέδουσα. Οι δύο πρώτες ήταν αθάνατες και αγέραστες ενώ η τρίτη θνητή. Στη σημερινή εποχή οι επιστήμονες μιλούν πλέον για δημιουργία τεχνητού αίματος και για θαυματουργές θεραπείες μέσω του αίματος: «Θαυματουργά» κύτταρα στο αίμα. Μια πρωτοποριακή όσο και αμφιλεγόμενη θεραπεία εφήρμοσαν οι επιστήμονες βρετανικής εταιρείας. Βασίζεται στη χρήση εμβρυϊκών κυττάρων που δημιουργούνται από το αίμα του ασθενούς… Μια μικρή εταιρεία βιοτεχνολογίας από την Αγγλία υποστηρίζει ότι σώζει ανθρώπους που βρίσκονται ένα βήμα πριν το θάνατο. Οι επιστήμονες της εταιρείας βεβαιώνουν ότι μπορούν να αναπτύσσουν προσωποποιημένες θεραπείες για κάθε ασθενή φτιάχνοντας εμβρυϊκά κύτταρα από το αίμα του…», (ΒΗΜΑSCIENCE/ ΙΑΤΡΙΚΗ του Andy Coghlan, Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2004).
4.Το κομμάτιασμα και το βράσιμο μέσα σε μια χύτρα του υποψήφιου αθάνατου! Όσο και να μας φαίνεται ανατριχιαστικό και μακάβριο ίσως να ήταν πραγματικότητα και όχι κάτι το μεταφορικό. Η μύηση της αθανασίας για έναν θνητό εκείνη την εποχή δεν είναι ένα συμβολικό κομμάτιασμα, αλλά μέχρι το τελευταίο κύτταρο άλλαζαν τόσα στα γονίδια που όλα θυμίζουν επιστημονική φανατασία… Φαίνεται εκείνη την εποχή είχαν μια άφθαστη τεχνολογία, που θα την ζήλευαν τα καλύτερα ιατρικά κέντρα της σημερινής εποχης. «Στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο του Μπρούκλιν, ο καθηγητής Βάις πολτοποιεί ένα φτερό κότας τέλεια, ώστε ακόμα και τα κύτταρα συντρίβονται. Τότε αυτή η μάζα εισάγεται μέσα σ΄ ένα κατάλληλο καλλιέργημα. Τα κύτταρα σχηματίζονται ξανά από μόνα τους, και δημιουργούν ένα καινούργιο φτερό κότας. Στην περίπτωση πολλών ζώων, αυτές οι διεργασίες είναι αυτόματες. Επομένως δικαιολογούμαστε όταν ονειρευόμαστε να διαλύσουμε τον άνθρωπο σε κύτταρα και να σχηματίσουμε ξανά μετά την αποκάθαρση των δηλητηρίων. Αυτό είναι η πηγή της νεότητας, τα λουτρά αίματος των μυστικών λατρειών, όπως η Μάγκνα Μάτερ (Μεγάλη Μητέρα)…», («Απίθανες πιθανότητες», Pauwels & Bergier, εκδ. Ι. Κονιδάρη-1982).
·5.Το τελετουργικό λουτρό, σε κάποιες πηγές που το νερό παρείχε όλα όσα απαιτούνται να κάνουν κάποιον άνθρωπο από θνητό, αθάνατο. Μια πηγή που αθανατοποιούσε το θνητό σώμα, ήταν η πηγή της Στυγός, σε αυτή τη πηγή η Θέτιδα βάφτισε τον Αχιλλέα για να του χαρίσει την αθανασία.
Στην περίπτωση του Κάδμου «Έτσι έγινε ο Κάδμος βασιλιάς των Ιλλυριών κι απέκτησε ένα γιο τον Ιλλυριό αλλά αργότερα μεταμορφώθηκε με την Αρμονία σε φίδι και οδηγήθηκε απ΄ το Δία στο Ηλύσιο πεδίο…», (Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη Τόμος Β΄). Υπάρχει ακόμα και η περίπτωση του Αμφιάραου, «Ο Αμφιάραος έκοψε δρόμο και κοντά στον ποταμό Ισμηνό πριν κτυπηθεί στα νώτα απ΄ τον Περικλύμενο, ο Ζευς εξαπολύει τον κεραυνό κι έσκισε τη γη. Κι ο Αμφιάραος μαζί με το άρμα του και τον ηνίοχο Βάτωνα ή Ελάτωνα , κατ΄ άλλους έπεσε μέσα και χάθηκε. Και τον έκανε αθάνατο ο Ζευς…» (Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη Τόμος Β΄). Στην περίπτωση του Γανυμήδη και του Τιθωνού διαβάζουμε: «…Ο αγγελιοφόρος Αργειφόντης μ΄ εντολή του Δία, ότι ήτανε αθάνατος κι αγέραστος ίσα με τους θεούς…Έτσι και η χρυσόθρονη Ηώς τον Τιθωνό τον άρπαξε απ΄ την δική σας την γενιά, με τους αθάνατους ισάξιο…» («Ομ. Ύμν. Στην Αφροδίτη». μετάφ. Δ. Παπαδίτσα- Ε. Λαδιά).
Δεν ξέρουμε τους λόγους και τις προθέσεις που οι «θεοί» έκαναν κάποιους απο τους θνητούς, αθάνατους. Μπορούμε όμως να δούμε μέσα από τα αρχαία κείμενα τους τρόπους που συνήθως μεταχειρίζονταν οι «θεοί» και πολλές φορές οι τεχνουργοί ή τελεστές της σωματικής αθανασίας να μεταμορφώσουν και να μεταλλάξουν σε αθάνατους τους θνητούς ανθρώπους :
1.Ένας τρόπος ήταν η προσφορά κάποιου σκευάσματος και αυτό ήταν η κατανάλωση εκ μέρους των θνητών –με την σύμφωνη βέβαια γνώμη - των «θεών», της τροφής τους: το νέκταρ και την αμβροσία που φαίνεται πως είχαν την ιδιότητα - αν δεν έκαναν τα κύτταρα αθάνατα - τουλάχιστον θα οδηγούσαν σε μια αφύσικη – για τους ανθρώπους - μακροβιότητα.
2.Το πέρασμα του θνητού σώματος επάνω από την φωτιά, πιθανόν εδώ παίζει ρόλο η θερμοκρασία, η κατάλληλη θερμοκρασία που αθανατοποιεί τα ανθρώπινα κύτταρα ή μπορούμε να υποθέσουμε πως υπήρχαν συσκευές που έβγαζαν φλόγες δηλαδή ακτίνες που έκαναν τα κύτταρα αθάνατα. Οι ακτινοβολήσεις αυτές, είχαν σαν στόχο τη μετάλλαξη των κυττάρων σε αθάνατα. Φυσικά αυτές τις τελειότατες μηχανές, τις χειρίζονταν ειδικευμένα σε αυτές άτομα, συνήθως «θεοί» ή Νύμφες.
3.Η αλλαγή του αίματος, που είναι μια τεχνική που συναντούμε στα αρχαία κείμενα και συνίσταται στο άδειασμα του αίματος του θνητού και εισαγωγή στο ανθρώπινο οργανισμό κάποιας ουσίας που αναπληρώνει τον μεγαλύτερο όγκο του αίματος και διαμέσου της κυκλοφορίας να προσδίδει την σωματική αθανασία και κατόπιν στη πλήρη μεταμόρφωσή σε νέο και ρωμαλέο και αθάνατο άνθρωπο. Πιθανόν έχει να κάνει με αυτό που οι αρχαίοι συγγραφείς ονόμαζαν «αίμα της γοργόνας». Η Ελληνική παράδοση μέσω των αρχαίων κειμένων μας κάνει γνωστό ότι υπήρχαν τρεις Γοργόνες, η Σθεννώ η Ευρυάλη και η Μέδουσα. Οι δύο πρώτες ήταν αθάνατες και αγέραστες ενώ η τρίτη θνητή. Στη σημερινή εποχή οι επιστήμονες μιλούν πλέον για δημιουργία τεχνητού αίματος και για θαυματουργές θεραπείες μέσω του αίματος: «Θαυματουργά» κύτταρα στο αίμα. Μια πρωτοποριακή όσο και αμφιλεγόμενη θεραπεία εφήρμοσαν οι επιστήμονες βρετανικής εταιρείας. Βασίζεται στη χρήση εμβρυϊκών κυττάρων που δημιουργούνται από το αίμα του ασθενούς… Μια μικρή εταιρεία βιοτεχνολογίας από την Αγγλία υποστηρίζει ότι σώζει ανθρώπους που βρίσκονται ένα βήμα πριν το θάνατο. Οι επιστήμονες της εταιρείας βεβαιώνουν ότι μπορούν να αναπτύσσουν προσωποποιημένες θεραπείες για κάθε ασθενή φτιάχνοντας εμβρυϊκά κύτταρα από το αίμα του…», (ΒΗΜΑSCIENCE/ ΙΑΤΡΙΚΗ του Andy Coghlan, Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2004).
4.Το κομμάτιασμα και το βράσιμο μέσα σε μια χύτρα του υποψήφιου αθάνατου! Όσο και να μας φαίνεται ανατριχιαστικό και μακάβριο ίσως να ήταν πραγματικότητα και όχι κάτι το μεταφορικό. Η μύηση της αθανασίας για έναν θνητό εκείνη την εποχή δεν είναι ένα συμβολικό κομμάτιασμα, αλλά μέχρι το τελευταίο κύτταρο άλλαζαν τόσα στα γονίδια που όλα θυμίζουν επιστημονική φανατασία… Φαίνεται εκείνη την εποχή είχαν μια άφθαστη τεχνολογία, που θα την ζήλευαν τα καλύτερα ιατρικά κέντρα της σημερινής εποχης. «Στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο του Μπρούκλιν, ο καθηγητής Βάις πολτοποιεί ένα φτερό κότας τέλεια, ώστε ακόμα και τα κύτταρα συντρίβονται. Τότε αυτή η μάζα εισάγεται μέσα σ΄ ένα κατάλληλο καλλιέργημα. Τα κύτταρα σχηματίζονται ξανά από μόνα τους, και δημιουργούν ένα καινούργιο φτερό κότας. Στην περίπτωση πολλών ζώων, αυτές οι διεργασίες είναι αυτόματες. Επομένως δικαιολογούμαστε όταν ονειρευόμαστε να διαλύσουμε τον άνθρωπο σε κύτταρα και να σχηματίσουμε ξανά μετά την αποκάθαρση των δηλητηρίων. Αυτό είναι η πηγή της νεότητας, τα λουτρά αίματος των μυστικών λατρειών, όπως η Μάγκνα Μάτερ (Μεγάλη Μητέρα)…», («Απίθανες πιθανότητες», Pauwels & Bergier, εκδ. Ι. Κονιδάρη-1982).
·5.Το τελετουργικό λουτρό, σε κάποιες πηγές που το νερό παρείχε όλα όσα απαιτούνται να κάνουν κάποιον άνθρωπο από θνητό, αθάνατο. Μια πηγή που αθανατοποιούσε το θνητό σώμα, ήταν η πηγή της Στυγός, σε αυτή τη πηγή η Θέτιδα βάφτισε τον Αχιλλέα για να του χαρίσει την αθανασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου