Υγιής νους δημιουργεί υγιές σώμα

Μια διεισδυτική ματιά στις θέσεις του πρωτοπόρου της ιατρικής του νου /σώματος Ντήπακ Τσόπρα. Η αθανασία είναι καθαρά ζήτημα αντίληψης. Με τη διαφορά ότι η αντίληψη πρέπει να είναι άχρονη. Για να συμβεί αυτό πρέπει να αλλάξουμε δραστικά τον τρόπο που σκεπτόμαστε, κι από το Εγώ να κινηθούμε στην απειροσύνη…Ο δρ. Τσόπρα είναι ένας από τους ολοένα και περισσότερους σήμερα γιατρούς που ασκούν την ιατρική νου / σώματος, δηλαδή αυτούς που ζητούν να θεραπεύσουν όχι μόνο το σώμα ενός ασθενή, αλλά και το νου και τα αισθήματά του…Στο τελευταίο βιβλίο του Αγέραστο Σώμα, Άχρονος Νους: Η Κβαντική Εναλλακτική Λύση για το Γήρας (Ageless Body, Timeless Mind: The Quantum Alternative of Growing Old) o Tσόπρα θέτει για πρώτη φορά σε επιστημονική βάση το θέμα της αθανασίας, μεταφέροντας έτσι τις ιδέες του για υγεία και ζωτικότητα στο βασίλειο της μακροζωίας. Από το βιβλίο αυτό παραθέτουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα. Όταν αρχίσετε να νιώθετε τον χρόνο σαν αιωνιότητα, τότε, επειδή ο νους και το σώμα είναι αδιαχώριστα, το σώμα θα γίνει άφθαρτο, θα σταματήσει δηλαδή η διαδικασία της φθοράς, της γήρανσης. Γιατί όταν σταματάει ο χρόνος, σταματάει και το βιολογικό ρολόι…Σήμερα ως είδος, βρισκόμαστε σε μια ενδιαφέρουσα φάση της εξέλιξής μας. Ο Τζόνας Σαλκ την ονομάζει ‘’ μεταβιολογική εξέλιξη’’ , δηλαδή μια φάση που είναι πέρα από τη βιολογία. Τι είναι η μεταβιολογική εξέλιξη; Είναι η εξέλιξη της συνείδησης. Αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε ότι αντιλαμβανόμαστε. Κανένα άλλο είδος δεν έχει την ιδιότητα της επίγνωσης, αν και στην πραγματικότητα οι περισσότεροι άνθρωποι δεν την έχουν, παρά μόνο λίγοι υψηλά εξελιγμένοι. Πάντως πριν μπορέσουμε να αλλάξουμε το σώμα μας, πρέπει να το γνωρίσουμε. Θεωρητικά είμαστε το μόνο είδος που μπορεί να επηρεάσει συνειδητά τους μηχανισμούς γήρανσης. Έχουμε φτάσει σ’ ένα στάδιο της εξέλιξής μας, όπου πρέπει να είμαστε αρκετά τολμηροί ώστε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τη σωματική μας αθανασία, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να μπει στη λίστα των επιλογών μας. Χρειάζεται να δούμε το σώμα μας σαν μια συνεχιζόμενη φυσική διαδικασία την οποία μπορούμε να ελέγξουμε. Πρέπει να αλλάξουμε την ιδέα που έχουμε για το τι είναι γήρας. Αν γνωρίζω ότι το βιολογικό μου δυναμικό είναι 130 χρόνια, τότε δεν θεωρώ τον εαυτό μου μεσήλικα παρά μετά τα 65, και θεωρώ ότι τώρα βρίσκομαι στα πρώτα χρόνια της νιότης. Μια από τις σημαντικότερες αρχές της ιατρικής νου / σώματος είναι ότι οι προσδοκίες ότι θα είσαι γερός και δυνατός σε μεγάλη ηλικία, τότε θα είσαι…Το να πιστεύουμε ότι τα γηρατειά είναι κάτι το αναπόφευκτο είναι ένας μύθος. Κανείς δεν πεθαίνει από γηρατειά. Οι άνθρωποι πεθαίνουν από τις ασθένειες που συνοδεύουν τα γηρατειά και τις οποίες μπορούν να αποφύγουν. Επίσης το να λέμε ότι το γήρας είναι αμετάκλητο είναι ένας άλλος μύθος… Στους ανθρώπους, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι η άσκηση και ο διαλογισμός μπορούν να γυρίσουν προς τα πίσω τους δείκτες του βιολογικού ρολογιού-την πυκνότητα των οστών, τη δύναμη των μυών, την πίεση του αίματος, την αεροβική ικανότητα και άλλα… Το βιολογικό γήρας μπορεί να επηρεαστεί μόνο από αλλαγές στην διατροφή. Αν πάρει κανείς βότανα που έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικούς παράγοντες, θα δει σημάδια καθυστέρησης του γήρατος. Το ίδιο θα συμβεί αν επηρεάσει το περιβάλλον του. Λέγεται ότι οι άνθρωποι μεγαλώνουν, γερνάνε και πεθαίνουν επειδή βλέπουν άλλους ανθρώπους να γερνάνε και να πεθαίνουν. Γινόμαστε ότι βλέπουμε. Το γήρας δεν είναι κάτι φυσιολογικό. Πώς ορίζετε εσείς το φυσιολογικό; Υπάρχουν άνθρωποι που είναι βιολογικά 40 χρονών και χρονολογικά 80. Υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που είναι 20 χρονών και η βιολογία τους δείχνει ότι είναι 50 ή 60. Έτσι λοιπόν τι είναι φυσιολογικό; Αυτό που ονομάζουμε φυσιολογικό γήρας είναι η ψυχοπαθολογία του μέσου όρου. Δεν πρέπει όμως να συγχέουμε τον μέσο όρο με το φυσιολογικό γιατί υπάρχουν τόσες εξαιρέσεις… Πρέπει να ελευθερωθούμε από την κοινωνική ύπνωση. Δεχόμαστε πολλά πράγματα χωρίς να αναρωτιόμαστε αν είναι σωστά. Βλέποντας τους ανθρώπους γύρω μας να γερνούν, πιστεύουμε ότι η φθορά είναι μία μοιραία ή μια φυσική διαδικασία. Αυτή όμως είναι ανθρώπινη επιλογή και όχι νόμος της φύσης. Αλλάζοντας τις επιλογές μας, μεταβάλλουμε και το αποτέλεσμα.. Μήπως έχουμε ξεχάσει ότι είμαστε αθάνατοι; Το ερώτημα που θέτει ο Τσόπρα δεν είναι καθόλου ρητορικό. Οι γενιές καθώς διαδέχονται η μια την άλλη, μεταβιβάζουν ορισμένα κλισέ που γίνονται αποδεκτά χωρίς να εξεταστούν σε βάθος. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια πλύση εγκεφάλου, για μια στρέβλωση της φύσης, για έναν μοιραίο εφησυχασμό της συνείδησης που μας οδηγεί στο θάνατο. Ωστόσο, επαναπρογραμματίζοντας τον νου και αλλάζοντας την αντίληψη μας για τα γηρατειά, επηρεάζουμε αντιστρεπτικά το βιολογικό μας ρολόι..»