Η αναζήτηση της αθανασίας

Από την αυγή της εμφάνισης των ανθρώπων επάνω στη γη οι άνθρωποι άρχισαν να ψάχνουν για φυτά, τροφές αλλά και διάφορα σκευάσματα που θα τους έδιναν την αιώνια νεότητα και την σωματική αθανασία. Οι αναφορές για τις τροφές, τα φυτά και τα σκευάσματα που παρείχαν την αθανασία στους θνητούς, υπάρχουν μέσα σε αρχαία κείμενα αλλά και μέσα από τους θρύλους και τις παραδόσεις όλων σχεδόν, των λαών και των φυλών του κόσμου. Συνήθως οι «θεοί» είχαν το προνόμιο της αποκλειστικής κατοχής όλων αυτών των τροφών που παρείχαν την αθανασία, ενώ οι άνθρωποι φυτοζωούσαν και ήταν θνητοί : «Το βασικό στοιχείο της διαφοράς της τροφής των θεών από αυτής των ανθρώπων, είναι ότι η τροφή των θεών είχε την ιδιότητα να τους εξασφαλίζει την αθανασία…», («Αμβροσία το αθάνατο σπέρμα», Γ. Ζώρζος, εκδ. «Ιδεοθέατρον»). Οι ίδιοι όμως «θεοί» μέσω αυτών των τροφών, των ποτών και διαφόρων άλλων σκευασμάτων είχαν δώσει την σωματική αθανασία σε θνητούς τις αρεσκείας τους. Παραδείγματα έχουμε πάρα πολλά, όπως στην περίπτωση του Αχιλλέα  που όταν ήταν ακόμη βρέφος, η Αθηνά στάζει νέκταρ και αμβροσία στο στήθος του για να τον θρέψει, αλλά κυρίως να τον κάνει αθάνατο, (Ιλιάδα, Τ345-347, Τ352-358), πράγμα που βεβαιώνει και ο Φερεκύδης, (Fragmenta 13 α.4). Σε μια άλλη περίπτωση βλέπουμε την Αφροδίτη να κάνει αθάνατη την Βερενίκη δίνοντάς της να φάει αμβροσία, (Θεόκριτος, Βουκολικά XV 15.106-108), για την αθανασία του Αρισταίου μεσολάβησαν η Γαία και οι Ώρες που του έδιναν σε σταγόνες νέκταρ και αμβροσία, όπως μας λέει ο Πίνδαρος, (II-IX, 60-65). Αλλά οι παραπάνω προσφορές των «θεών»,  αλλά και άλλες ήταν για ελάχιστους ανθρώπους επάνω στη γη γιατί «Για να μη γίνουν και οι θνητοί αθάνατοι, οι θεοί απαγόρευαν την αμβροσία σε αυτούς. Ήταν ο απαγορευμένος καρπός για τους θνητούς. όταν οι θνητοί έτρωγαν τον καρπό αυτόν (την αμβροσία) τότε ο Δίας τους σκότωνε…», («Αμβροσία το αθάνατο σπέρμα» Γ. Ζώρζος εκδ. «Ιδεοθέατρον»).

Υπήρχαν όμως και κάποιοι από του θνητούς ανθρώπους που συναλλάσσονταν με τους «θεούς» και κατάφεραν και έκλεψαν τις τροφές των «θεών», όπως ο Ιξίονας, ο Τάνταλος, (Πίνδαρος, Ο.Ι 61-65), αλλά και πολλοί άλλοι, ώστε να γίνουν αθάνατοι οι ίδιοι αλλά και να  δώσουν να γευθούν τις «τροφές των θεών» σε πολλούς θνητούς  με συνέπεια την σωματική τους αθανασία.     

Στην ανατολή η παράδοση του Βουδισμού αναφέρεται ο Βούδας της Μακροζωίας, ο Αμιτάγιους, ο οποίος χορηγεί τη μακροζωία και την σωματική αθανασία στους αναζητητές. Ένα σχετικό κείμενο επιβεβαιώνει ότι και σε αυτή την παράδοση το νέκταρ ή νερό της αθανασίας κατέχεται από τους «θεούς» και δίνεται μόνο σε ανθρώπους που έχουν κατακτήσει ανώτερες βαθμίδες σοφίας:   «Τότε την πήρε στη σπηλιά, στον παράδεισο του Αβαλοκιτεσβάρα και για τρεις μήνες και επτά ημέρες προσευχήθηκε στον Βούδα της Μακροζωίας, τον Αμιτάγιους. Τότε ο Αμιτάγιους εμφανίστηκε, και τοποθέτησε τη Στάμνα της απεριόριστης ζωής πάνω στα κεφάλια του Πάντμα και της Μανταβαρά, τους έδωσε να πιουν το Νέκταρ της Αθανασίας, τους μύησε, και τους ευλόγησε με την ελευθερία από τη γέννηση και τον θάνατο ως το τέλος του Κάλπα…», («Η θιβετανική βίβλος της μεγάλης απελευθέρωσης», Παντμασάμπαβα, εκδ. «Πνευματικός ήλιος»).

Στους Σημιτικούς λαούς οι σχετικές παραδόσεις αναφέρουν ότι «Ο Γιαχβέ για να διατηρήσει την αθανασία του αναγκαζόταν να διαφυλάττει για τον εαυτό του την αμβροσία. Το γεγονός αυτό αναφέρετα στην Παλαιά Διαθήκη, όπου υπήρχε απαγόρευση από τον Θεό, στον Αδάμ και την Εύα, να φάνε τον καρπό από τα μήλα του Παραδείσου…», («Αμβροσία το αθάνατο σπέρμα», Γ. Ζώρζος, εκδ. «Ιδεοθέατρον»).

Στην Ινδία μας γίνεται γνωστό μέσα από τις Βέδδες και την Ραμαγιάννα ότι η τροφή και το ποτό της αθανασίας, αναφέρεται με την ονομασία Αμρίτα, (amrita), που φυσικά ήταν προνόμιο των «θεών», εκτός κάποιων εξαιρέσεων, που η τροφή αυτή της αθανασίας δόθηκε σε θνητούς. Η Ινδική παράδοση αναφέρει ότι η Αμρίτα, ήταν στην αρχή αποκλειστικό προνόμιο των «θεών», αλλά την έκλεψαν οι ασσούρας (δαίμονες). Έγινε όμως μεγάλη μάχη μεταξύ «θεών» και ασσούρας για το ποια πλευρά θα κατέχει την τροφή της αθανασίας με νικητές τους «θεούς».

Χαρακτηριστικό είναι ότι κατά την διάρκεια της μάχης έπεσαν στη γη κάποιες σταγόνες και με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν οι άνθρωποι!

Στη βόρεια παράδοση, η τροφή της αθανασίας για τους «θεούς» ήταν το υδρόμελι. Ο ίδιος ό  Όντιν, ο υπέρτατος «θεός»,  είναι κάτοχος του ποτού της αθανασίας και κάποιες φορές στάζει κάποιες σταγόνες πάνω από κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους, κάνοντάς τους σοφούς και ενδεχομένως αθάνατους. Στη Κέλτικη παράδοση γίνεται αναφορά για το   Gauldron που είναι το μαγικό τσουκάλι του Μπράν και περιέχει την τροφή της αθανασίας… στο αρχαίο ποίημα «Κανιερ Ταλιέσιν», (Το κάθισμα του Ταλιέσιν), γίνεται μια ομιχλώδης αναφορά για τα υλικά που παρασκευάζεται το μαγικό φίλτρο που είναι το μέλι, το κρασί, το νερό από λίμνη, ο μούστος από μπύρα, τριφύλλι και καρπός από το χρυσό δέντρο, που πιθανόν να είναι το Γκύ, αφού οι Δρυίδες το έκοβαν τελετουργικά με χρυσό δρεπάνι.

Το «Μαμπινόγκιον», το βιβλίο που αναφέρεται στην αρχαία Κέλτικη Παράδοση, μας μιλά για τη Μαγική Χύτρα που έφεραν οι Τομάθα ντε Νταναάν, (Δαναοί;) που κατάγονταν από τους θεούς και αποίκισαν τα παράλια της Ιρλανδίας. Η χύτρα που έφεραν μαζί τους παρείχε απεριόριστη ποσότητα τροφής και ποτού, ακόμη μέσω αυτής είχαν πρόσβαση σε άλλες διαστάσεις ή ήταν πύλη για «κάπου αλλού» και το κυριότερο είχε την ιδιότητα να ανασταίνει τους πολεμιστές που σκοτωνόντουσαν στις μάχες. Η κέλτικη παράδοση μας μεταφέρει ότι η χύτρα αυτή κατέληξε στον βασιλιά Μπράν των Ουαλλών. Τελικά ο Μπράν χάρισε, στον Μάθλουκ τον βασιλιά των Ιρλανδών, την μαγική χύτρα σαν γαμήλιο δώρο επειδή αυτός παντρεύτηκε την αδελφή του. Όταν ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα στους Ουαλλούς και τους Ιρλανδούς, ο Μάθλουκ ζωντάνευε τους νεκρούς πολεμιστές του, δια μέσου της μαγικής χύτρας και έτσι ο καταστροφικός πόλεμος συνεχιζόταν για πολλά χρόνια. Ο Εβνίσιεν αίτιος της καταστροφικής αυτής διαμάχης και  αδελφός του βασιλιά των Ουαλλών,  μπήκε κρυφά στη μαγική χύτρα και πριν πεθάνει κατάφερε να την διαλύσει. Μετά από αυτό, ένα δηλητηριασμένο νέφος εξαπλώθηκε πάνω από την Ιρλανδία και κατέστρεψε τη χώρα, (νέφος χημικών αερίων;).

Σε μια άλλη περίπτωση και συγκεκριμένα «Το βιβλίο του Φέριλι»,, αναφέρει ότι την εποχή του βασιλιά Αρθούρου, μια μάγισσα που την έλεγαν Κεριντγουέν, επειδή είχε έναν πολύ άσχημο γιο τον  Αβαγκτού, προσπάθησε μέσω ενός μαγικού φίλτρου να τον κάνει σοφό. Αρκούσαν μόνο τρεις σταγόνες για να γίνεις κάποιος σοφός από το συγκεκριμένο φίλτρο, αλλά χρειαζόταν να βράζει για ένα χρόνο και μια μέρα. Έτσι η μάγισσα προσέλαβε ένα βοηθό τον Γκούιον Μπαχ, που η δουλειά του ήταν να ανακατεύει ασταμάτητα το μαγικό φίλτρο της σοφίας. Όταν αυτό ετοιμάστηκε, την τελευταία μέρα τρεις σταγόνες -του μαγικού φίλτρου- πετάχτηκαν και έκαψαν το χέρι του Γκούιον. Αυτός ασυναίσθητα έβαλε το χέρι του στο στόμα και έτσι απέκτησε τεράστιες νοητικές δυνάμεις και σοφία. Η μάγισσα Κεριντγουέν καταδίωξε τον Γκούιον για ένα ολόκληρο χρόνο, καθ΄ όλη την διάρκεια της καταδίωξης και οι δύο τους άλλαζαν μορφές συνεχώς. Στο τέλος ο Γκούιον μεταμορφώθηκε σε σπόρο και η μάγισσα σε μαύρη κότα που τον κατάπιε. Μετά από εννέα μήνες η Κεριντγουέν γέννησε ένα αγόρι που το ονόμασε Ταλιέσιν και έμελλε να γίνει ο μεγαλύτερος βάρδος της Κέλτικης Παράδοσης.

Πηγή:Προσωπική μου έρευνα 

Υγιής νους δημιουργεί υγιές σώμα

Μια διεισδυτική ματιά στις θέσεις του πρωτοπόρου της ιατρικής του νου /σώματος Ντήπακ Τσόπρα. Η αθανασία είναι καθαρά ζήτημα αντίληψης. Με τη διαφορά ότι η αντίληψη πρέπει να είναι άχρονη. Για να συμβεί αυτό πρέπει να αλλάξουμε δραστικά τον τρόπο που σκεπτόμαστε, κι από το Εγώ να κινηθούμε στην απειροσύνη…Ο δρ. Τσόπρα είναι ένας από τους ολοένα και περισσότερους σήμερα γιατρούς που ασκούν την ιατρική νου / σώματος, δηλαδή αυτούς που ζητούν να θεραπεύσουν όχι μόνο το σώμα ενός ασθενή, αλλά και το νου και τα αισθήματά του…Στο τελευταίο βιβλίο του Αγέραστο Σώμα, Άχρονος Νους: Η Κβαντική Εναλλακτική Λύση για το Γήρας (Ageless Body, Timeless Mind: The Quantum Alternative of Growing Old) o Tσόπρα θέτει για πρώτη φορά σε επιστημονική βάση το θέμα της αθανασίας, μεταφέροντας έτσι τις ιδέες του για υγεία και ζωτικότητα στο βασίλειο της μακροζωίας. Από το βιβλίο αυτό παραθέτουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα. Όταν αρχίσετε να νιώθετε τον χρόνο σαν αιωνιότητα, τότε, επειδή ο νους και το σώμα είναι αδιαχώριστα, το σώμα θα γίνει άφθαρτο, θα σταματήσει δηλαδή η διαδικασία της φθοράς, της γήρανσης. Γιατί όταν σταματάει ο χρόνος, σταματάει και το βιολογικό ρολόι…Σήμερα ως είδος, βρισκόμαστε σε μια ενδιαφέρουσα φάση της εξέλιξής μας. Ο Τζόνας Σαλκ την ονομάζει ‘’ μεταβιολογική εξέλιξη’’ , δηλαδή μια φάση που είναι πέρα από τη βιολογία. Τι είναι η μεταβιολογική εξέλιξη; Είναι η εξέλιξη της συνείδησης. Αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε ότι αντιλαμβανόμαστε. Κανένα άλλο είδος δεν έχει την ιδιότητα της επίγνωσης, αν και στην πραγματικότητα οι περισσότεροι άνθρωποι δεν την έχουν, παρά μόνο λίγοι υψηλά εξελιγμένοι. Πάντως πριν μπορέσουμε να αλλάξουμε το σώμα μας, πρέπει να το γνωρίσουμε. Θεωρητικά είμαστε το μόνο είδος που μπορεί να επηρεάσει συνειδητά τους μηχανισμούς γήρανσης. Έχουμε φτάσει σ’ ένα στάδιο της εξέλιξής μας, όπου πρέπει να είμαστε αρκετά τολμηροί ώστε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τη σωματική μας αθανασία, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να μπει στη λίστα των επιλογών μας. Χρειάζεται να δούμε το σώμα μας σαν μια συνεχιζόμενη φυσική διαδικασία την οποία μπορούμε να ελέγξουμε. Πρέπει να αλλάξουμε την ιδέα που έχουμε για το τι είναι γήρας. Αν γνωρίζω ότι το βιολογικό μου δυναμικό είναι 130 χρόνια, τότε δεν θεωρώ τον εαυτό μου μεσήλικα παρά μετά τα 65, και θεωρώ ότι τώρα βρίσκομαι στα πρώτα χρόνια της νιότης. Μια από τις σημαντικότερες αρχές της ιατρικής νου / σώματος είναι ότι οι προσδοκίες ότι θα είσαι γερός και δυνατός σε μεγάλη ηλικία, τότε θα είσαι…Το να πιστεύουμε ότι τα γηρατειά είναι κάτι το αναπόφευκτο είναι ένας μύθος. Κανείς δεν πεθαίνει από γηρατειά. Οι άνθρωποι πεθαίνουν από τις ασθένειες που συνοδεύουν τα γηρατειά και τις οποίες μπορούν να αποφύγουν. Επίσης το να λέμε ότι το γήρας είναι αμετάκλητο είναι ένας άλλος μύθος… Στους ανθρώπους, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι η άσκηση και ο διαλογισμός μπορούν να γυρίσουν προς τα πίσω τους δείκτες του βιολογικού ρολογιού-την πυκνότητα των οστών, τη δύναμη των μυών, την πίεση του αίματος, την αεροβική ικανότητα και άλλα… Το βιολογικό γήρας μπορεί να επηρεαστεί μόνο από αλλαγές στην διατροφή. Αν πάρει κανείς βότανα που έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικούς παράγοντες, θα δει σημάδια καθυστέρησης του γήρατος. Το ίδιο θα συμβεί αν επηρεάσει το περιβάλλον του. Λέγεται ότι οι άνθρωποι μεγαλώνουν, γερνάνε και πεθαίνουν επειδή βλέπουν άλλους ανθρώπους να γερνάνε και να πεθαίνουν. Γινόμαστε ότι βλέπουμε. Το γήρας δεν είναι κάτι φυσιολογικό. Πώς ορίζετε εσείς το φυσιολογικό; Υπάρχουν άνθρωποι που είναι βιολογικά 40 χρονών και χρονολογικά 80. Υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που είναι 20 χρονών και η βιολογία τους δείχνει ότι είναι 50 ή 60. Έτσι λοιπόν τι είναι φυσιολογικό; Αυτό που ονομάζουμε φυσιολογικό γήρας είναι η ψυχοπαθολογία του μέσου όρου. Δεν πρέπει όμως να συγχέουμε τον μέσο όρο με το φυσιολογικό γιατί υπάρχουν τόσες εξαιρέσεις… Πρέπει να ελευθερωθούμε από την κοινωνική ύπνωση. Δεχόμαστε πολλά πράγματα χωρίς να αναρωτιόμαστε αν είναι σωστά. Βλέποντας τους ανθρώπους γύρω μας να γερνούν, πιστεύουμε ότι η φθορά είναι μία μοιραία ή μια φυσική διαδικασία. Αυτή όμως είναι ανθρώπινη επιλογή και όχι νόμος της φύσης. Αλλάζοντας τις επιλογές μας, μεταβάλλουμε και το αποτέλεσμα.. Μήπως έχουμε ξεχάσει ότι είμαστε αθάνατοι; Το ερώτημα που θέτει ο Τσόπρα δεν είναι καθόλου ρητορικό. Οι γενιές καθώς διαδέχονται η μια την άλλη, μεταβιβάζουν ορισμένα κλισέ που γίνονται αποδεκτά χωρίς να εξεταστούν σε βάθος. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια πλύση εγκεφάλου, για μια στρέβλωση της φύσης, για έναν μοιραίο εφησυχασμό της συνείδησης που μας οδηγεί στο θάνατο. Ωστόσο, επαναπρογραμματίζοντας τον νου και αλλάζοντας την αντίληψη μας για τα γηρατειά, επηρεάζουμε αντιστρεπτικά το βιολογικό μας ρολόι..»

Πόσο μπορεί να επεκταθεί η διάρκεια της ανθρώπινης ζωής;

Η σύγχρονη ιατρική επαναπροσδιορίζει τα όρια ηλικίας και μπορεί σύντομα να επιτρέπει στον άνθρωπο να ζει πέρα από το όριο των 120 ετών που έχει έως τώρα υπολογισθεί ...ίσως και μέχρι την ηλικία των 1.000 ετών!

Μέχρι σήμερα κυριαρχούσε η αντίληψη ότι υπάρχει κάποιο δεδομένο όριο στη διάρκεια ζωής του ανθρώπου, όμως επιστήμονες που συμμετείχαν σε σχετικό συνέδριο του πανεπιστημίου της Οξφόρδης πέταξαν αυτή τη θεωρία στα …σκουπίδια.

Ο Paul Hodge, επικεφαλής του Harvard Generations Policy Program, υπογράμμισε ότι οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο που αντιμετωπίζουν κρίση στο θέμα της συνταξιοδότησης, του εργατικού δυναμικού που γερνάει και του αυξανόμενου κόστους περίθαλψης, πρέπει να .....προετοιμαστούν άμεσα για να χειριστούν αυτή την πρόκληση.

"Το προσδόκιμο ζωής πρόκειται να αυξηθεί σημαντικά και οι υπάρχουσες πολιτικές αναμένεται να αποδειχθούν απόλυτα ανεπαρκείς," προβλέπει ο ίδιος. Το μέχρι ποια ηλικία και το πόσο γρήγορα θα αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής είναι θέματα ακόμα ανοιχτά σε συζήτηση όμως η κατεύθυνση και η επιτάχυνση αυτής της τάσης είναι σαφής. Ο Richard Miller από την Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου του Michigan, αναφέρει ότι πειράματα που έγιναν σε ποντίκια – οργανισμοί που μοιάζουν γενετικά με τον ανθρώπινο – έδειξαν ότι το όριο ζωής μπορεί να επεκταθεί κατά 40% απλά και μόνο αν περιορισθεί η κατανάλωση θερμίδων. Αν αυτό το μεταφράσουμε σε «ανθρώπινους όρους» μπορεί να σημαίνει ότι το μέσο όριο ζωής στις πλούσιες χώρες μπορεί να αυξηθεί από τα 80 χρόνια στα 112, με αποτέλεσμα πολλά άτομα να ζουν πολύ περισσότερα χρόνια.

Ο Aubrey de Grey, γεροντολόγος στο πανεπιστήμιο Cambridge, βλέπει ακόμα μακρύτερα. Πιστεύει ότι ο πρώτος άνθρωπος που θα ζήσει μέχρι την ηλικία των 1.000 ετών έχει ήδη γεννηθεί. Όπως υποστήριξε στο συνέδριο της Οξφόρδης, οι περιοδικές «διορθώσεις» στο ανθρώπινο σώμα με τη βλαστοκύτταρα, γονιδιακές θεραπείες και άλλες μεθόδους μπορούν μελλοντικά να σταματήσουν εξ'Α ολοκλήρου τη διαδικασία της ανθρώπινης γήρανσης. Ο De Grey θεωρεί ότι αν τα αποτελέσματα κάθε «διόρθωσης» διαρκούν 30 με 40 χρόνια, η επιστήμη θα έχει εξελιχθεί τόσο πολύ μέχρι το επόμενο «επανορθωτικό» ραντεβού που ίσως ο θάνατος να αναβάλλεται επ'Α αόριστο.

Οι επαναστατικές ιδέες του De Grey απορρίπτονται από άλλους επιστήμονες του είδους, όπως είναι και ο Tom Kirkwood, διευθυντής του Κέντρου Γήρανσης και Διατροφής του πανεπιστημίου του Νewcastle. Ο Kirkwood υποστηρίζει ότι η διαδικασία της ανθρώπινης γήρανσης είναι εγγενώς ελάσιμη, δηλαδή το προσδόκιμο ζωής δεν είναι κάτι απόλυτα σταθερό, όμως οι ερευνητές δεν έχουν ακόμα καταφέρει να κατανοήσουν τον τρόπο που λειτουργεί. Ο πραγματικός στόχος δεν είναι μόνο να ζούμε περισσότερα χρόνια αλλά να ζούμε περισσότερα χρόνια με υγεία. Αυτό αρχίζει να συμβαίνει σήμερα στα άτομα που διανύουν την 8η δεκαετία της ζωής τους, μια ζωή πολύ περισσότερο δραστήρια από ότι ζούσαν οι 70άρηδες των προηγουμένων γενεών.

Ο Jay Olshanskyαπό το πανεπιστήμιο Illinois στο Chicago είναι πεπεισμένος ότι η μακροβιότητα και η υγεία θα συμπορευθούν με αποτέλεσμα η καθυστέρηση της γήρανσης να μεταφράζεται σε καθυστέρηση ασθενειών όπως είναι ο καρκίνος, το Αλτσχάιμερ και οι παθήσεις της καρδιάς. Όμως για να κατανοηθεί πλήρως η βιολογία της γήρανσης θα χρειαστούν μεγάλες επενδύσεις από τις κυβερνήσεις σε προγράμματα και πειράματα.

Πηγή: http://exodosclub.blogspot.com/